Page 455 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"
P. 455
Òàíûìàäûüûìûç ãàäûíëàð 455
1
Bu il yaz hәmişәkindәn tez gәlib Sona sahillәrini dumana
bәlәdi, özüylә yağışlar vә istidәn bişmәcә olmuş yarpaqlar gәtirdi.
Mәn onda Furvyer tәpәsinin yaxınlığında, valideynlәrimin evindә
yaşayırdım. Özümә nәsә bir iş tapmalıydım. Yanvarda mәni altı
aylığı Krua-Pake meydanında yerlәşәn “Viskoz vә ipәk” şirkәtinә
makinaçı kimi işә götürdülәr vә mәn orda nә qazanmışdımsa,
qәpiyinә kimi saxladım. Yayda elә o pula İspaniyanın cәnubuna,
Terromolinosa getdim. Onda mәnim on sәkkiz yaşım vardı vә
Fransanı ilk dәfәydi ki, tәrk edirdim.
Terromolinos çimәrliyindә bir fransız qadınla tanış oldum,
burda әriylә birgә lap çoxdan yaşayırdı; adı Mirey Maksimoff idi.
Effektli, gözәl, qarasaç bir qadındı. Əriylә birgә mәnim qaldığım
hotelin sahibiydilәr. Mirey mәnә dedi ki, payızda uzun müddәtlik
Parisә gәlmәk istәyir, dostlarıgildә qalacaq; mәnә ünvanlarını da
verdi. Söz verdim ki, alınsa, Parisdә ona mütlәq baş çәkәcәm.
Qayıdanda Lion mәnә lap darıxdırıcı gәldi. Evimizin
yaxınlığında, San-Bertelemi yamacının sağ yaxasında lazaretlәrin
pansionu vardı. Tәpәnin döşündә tikilmiş bina cansıxıcı görkәmiylә
küçә üzәrindә ucalırdı. Monastır divarındakı qapı mağara girişi
kimi görünürdü. Mәnim üçün Lionun hәmin o sentyabr çağı elә
lazaret monastırının divarı kimi bir şey idi. Payız günәşinin
şüalarına hәsrәt qapqara bir divar. Belә dәqiqәlәrdә pansion
adama tәrk edilmiş, atılmış kimi gәlirdi. Lakin yağış yağanda bu
divar mәhbәs divarına oxşayırdı vә hәmin anlarda elә bilirdim
ki, gәlәcәyә aparan yollarımı kәsir o.
1
Bu il yaz hәmişәkindәn tez gәlib Sona sahillәrini dumana
bәlәdi, özüylә yağışlar vә istidәn bişmәcә olmuş yarpaqlar gәtirdi.
Mәn onda Furvyer tәpәsinin yaxınlığında, valideynlәrimin evindә
yaşayırdım. Özümә nәsә bir iş tapmalıydım. Yanvarda mәni altı
aylığı Krua-Pake meydanında yerlәşәn “Viskoz vә ipәk” şirkәtinә
makinaçı kimi işә götürdülәr vә mәn orda nә qazanmışdımsa,
qәpiyinә kimi saxladım. Yayda elә o pula İspaniyanın cәnubuna,
Terromolinosa getdim. Onda mәnim on sәkkiz yaşım vardı vә
Fransanı ilk dәfәydi ki, tәrk edirdim.
Terromolinos çimәrliyindә bir fransız qadınla tanış oldum,
burda әriylә birgә lap çoxdan yaşayırdı; adı Mirey Maksimoff idi.
Effektli, gözәl, qarasaç bir qadındı. Əriylә birgә mәnim qaldığım
hotelin sahibiydilәr. Mirey mәnә dedi ki, payızda uzun müddәtlik
Parisә gәlmәk istәyir, dostlarıgildә qalacaq; mәnә ünvanlarını da
verdi. Söz verdim ki, alınsa, Parisdә ona mütlәq baş çәkәcәm.
Qayıdanda Lion mәnә lap darıxdırıcı gәldi. Evimizin
yaxınlığında, San-Bertelemi yamacının sağ yaxasında lazaretlәrin
pansionu vardı. Tәpәnin döşündә tikilmiş bina cansıxıcı görkәmiylә
küçә üzәrindә ucalırdı. Monastır divarındakı qapı mağara girişi
kimi görünürdü. Mәnim üçün Lionun hәmin o sentyabr çağı elә
lazaret monastırının divarı kimi bir şey idi. Payız günәşinin
şüalarına hәsrәt qapqara bir divar. Belә dәqiqәlәrdә pansion
adama tәrk edilmiş, atılmış kimi gәlirdi. Lakin yağış yağanda bu
divar mәhbәs divarına oxşayırdı vә hәmin anlarda elә bilirdim
ki, gәlәcәyә aparan yollarımı kәsir o.
