Page 313 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1

Finn Börnset

Vladimir İngenmana gəlincə, onun barəsində əlavə nəsə
deməyə elə bir şey yoxdu, bircə ondan başqa ki, bizim
mağazaya son gəlişlərində çox da yaxşı görünmürdü, bir də
vaxtından xeyli qabaq paltosuz gəzməyə başlamışdı. Düzdü,
üzü yaza gedir, havalar getdikcə istiləşirdi, amma hərdən
dənizdən kəskin külək də əsirdi. Məsələ heç də geyimdə deyil,
yox, üst-başı, paltarları əvvəlki kimi səliqəli idi: eynəyi də qızıl
sağanaqlı əvvəlki eynək idi, qovluğu da dəri üzlü həminki
qovluq. Başlıca problem gözlərindəydi – tez-tez qırpıldığından
eynəyin şüşələri arxasında yaşarır, baxışları sanki heç nə gör-
mürdü. Üzünün cizgiləri də sanki yavaş-yavaş az ifadəli ol -
muşdu.
Bir dəfə mağaza sahibi söhbət əsnasında dedi ki, əgər
böyük külliyyatlar satışa çıxarılırsa, biz, adətən, kitabları
təxmini, gözəyarı qiymətləndirib alırıq. Yəni qiymətləndiricini
evə göndərib, qiyməti qabaqcadan müəyyənləşdirir, tərəflər
razılaşdıqda maşınımızı malın dalınca yollayırıq. Bizimçün də,
müştəri üçün də belə daha asandır. Vaxt – puldur, bizə isə
çevik dövriyyə sərfəlidir.
Ancaq cənab İngenman bu təklifdən yararlanmadı. O, öz
ürəyi istəyən kimi hərəkət etmək niyyətindəydi – günaşırı bizə 313
baş çəkmək və bütün ömrünü həsr etdiyi şeyi xırda-xırda sat-
maq. Həmişə də bu cür davam edirdi.
Bizə axırıncı gəlişi yaxşı yadımdadır. Birbaşa mağaza
müdirinin üstünə gedib, onunla təklikdə danışmaq istədiyini
bildirmişdi. Sonra birlikdə kiçik kabinetə keçmişdilər, amma
şef əlüstü geri dönüb kassaya yaxınlaşmışdı, oradan iki əsginas
götürmüş, bizə göz vurub, təzədən kabinetə qayıtmışdı.
Birazdan Vladimir İngenman mağazanı tərk etdi. O, heç
kimə baxmadan qapıya yönəldi, şefdən ona beh verməsini
xahiş elədi: belə ki, cənab İngenmana təcili şəkildə nağd pul
gərək olmuş, intəhası, satmağa hazırlaşdığı kitabları götürmək
üçün evə baş çəkməyə macal tapmamışdı.
– Sizcə, o, bir də bura gələcək? – freken Ness soruşdu.