Page 279 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 279

Odd Vinger

          yandırıb külə döndərirdi. Restorana girdi, burada girdə masa -
          lar düzülmüşdü, pivə süzmək üçün parıltılı kranları olan barın
          qarşısındakı fırlanan oturacaqlar isə çirk içində idi. İngilis
          dənizçiləri oturub cin-tonik içirdilər. Yunqa pivə sifariş verdi,
          sərinləşdirici tünd içki yağ kimi canına yayıldı, içindəki yanğını
          söndürdü. Böyük mavi cib dəsmalı ilə üzünün tərini sildi.
          Dəsmalı səfərə hazırlaşanda anası vermişdi. Çamadana başqa
          şeylər də qoymuşdu: çöl-bayır kostyumu, alt paltarları, corab -
          lar, gigiyenik ləvazimatlar. Fəhlə geyimi kisədə idi. Səfərə
          çıxmazdan əvvəl bilirdi ki, mütləq mis tutacağı və asma kilidi
          olan dənizçi kisəsi almalıdır. Gəmi yola düşəndə anası sahildə
          dayanmışdı, əllərini yelləyib ağlayırdı, o isə gəminin arxa
          hissəsində kəndirləri bir-birindən ayırırdı. Qış idi, qara rəngli
          iki kiçik gəmi onları yedəyə alıb donmuş sahildən açıq dənizə
          doğru dartırdı. Qış çox sərt keçirdi, küçələr qalın qar örtüyü -
          nün altında qalmışdı.
             O, anasına, bu zərif, köməksiz məxluqa baxırdı. Bildirəndə
          ki, dənizə getməyə hazırlaşır, anası ağlamışdı, oğlunu bu
          fikirdən daşındırmağa çalışmışdı. Eh, deməyə nə var ki! Bəs
          dənizə getməsə, əvəzində anası nə təklif edə bilər? Onlar
          mehribancasına bir-birinə sarılmışdılar. Yunqa deyirdi ki, artıq  279
          uşaq deyil, ana sözü ilə oturub-duran vaxtı keçib. Ananın
          sözünü saya salan kimdir? Əri tərəfindən tərk edilmiş zavallı,
          iztirablar içində çırpınan qadın... Açıq dənizə doğru üzəndə
          gəminin arxa tərəfində dayanıb anasına baxırdı, bu qadına
          yazığı gəlirdi, amma elə ki Oslofolda çıxdılar, hər şey unuduldu.
          İndi ananın siması sanki ruha çevrilib ən arxa plana keçmişdi,
          yalnız çamadanı açıb ütülənmiş təmiz paltar götürəndə anası
          yadına düşürdü. Ürəyi dözmədi, qərara aldı ki, Antverpenə
          çatan kimi anasına məktub yazsın. Amma iş elə alındı ki,
          Antverpendə başı qarışdı və məktub yazmaq yadından çıxdı:
          Şkiper küçəsindəki əyləncə məkanlarında doyunca kef elədi,
          özü kimi yunqa olan dostu ilə birlikdə iki gözəlçəyə ilişdilər,
          qızları gəmiyə gətirdilər, şərab, sevişmək...
   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284