Page 12 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 12

XX əsrin Norveç hekayələri

               edirəm, – o, xəyali çaylaq daşını rəqibin burnunun ucunda oy-
               nadaraq istehzayla dedi.
                   Toxumağından qalmayan qadın başını bir qədər də aşağı
               əyib acı-acı gülümsədi. Qadının bütün bu illər ərzində
               dedikləri, beləcə gülümsəyərək susmasının yanında heç nəydi.
               İndi də susmağa üstünlük verdi. Amma artıq illərlə ürəyində
               daşıdığı ağır yükü yerə qoymağın vaxtı çatmışdı. Budur, əri
               yanında əyləşib. Sözsüz, əri ondan güclüdür, öz kefinin ağası -
               dır. Qadınlarla kişilərin bərabərliyi haqqında danışılan ların
               hamısı nağıldır. Dörd uşaq böyüdüb boya-başa çatdırmaq
               məgər asan işdir? Burada hansı bərabərlikdən danışmaq olar?
                   Qadın əsəbi halda dişlərini bir-birinə sıxdı, – ürəyindən
               keçənləri qışqıra-qışqıra onun üzünə deməkdən özünü güclə
               saxladı. Uşaqların xətrinə, rahat güzəran naminə susmalı oldu.
               Ayrı-ayrılıqda götürdükdə, bunların hamısı xırda şeylərdir.
               Amma hamısı bir yerdə elə bir qüvvədir ki, ondan yaxa qur-
               tarmaq mümkün deyil. Ondan yalnız ölüb qurtulmaq olar. Bu
               dəhşətli addımı atmaq barədə çox fikirləşmişdi: ərindən
               ayrılmaq, uşaqları, evi, mal-mülkü bölmək, bu zillətə son qoy-
               maq… Amma hər dəfə belə şeylər barədə fikirləşəndə onu
               vahimə basır, başı hərlənirdi. Bu fikri özündən uzaqlaşdıran -
         12    dan sonra isə ürəyi sıxılır, haradansa evə qayıtmaq lazım

               gələndə əli-ayağı ağırlaşırdı – bütün varlığı ona etiraz edir,
               bədəni iradəsinə tabe olmaq istəmirdi.
                   Xırdalıqların arxasında nəsə böyük bir şey dayanmışdı,
               amma qadın bunu ifadə etməyə çətinlik çəkirdi. O, təhsil
               görməmişdi, az oxuyurdu, ümumiləşdirmək, təhlil etmək,
               xaosu nizama salan, yüngüllük gətirən sözləri tapıb dilə
               gətirməkdə aciz idi. Qadın illərlə ətəyində gəzdirdiyi daşları
               ərinə doğru bəxtə-bəxt, qarasına tolazlayır, bu zaman özünü
               qaranlıq kolluqda hiss edirdi.
                   – Bəlkə, Milad bayramında da məndən hədiyyə alma -
               mısan? – kişi istehzayla soruşdu.
                   – Hm, bəzi lazımlı şeylər… Onsuz da, onları almaq lazım
               idi.
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17