Page 11 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 11

Kora Sandel

          çalış mışdı. Buna əmin idi, baxmayaraq ki, arvadı hədsiz
          dərəcədə inadkar, tərs, uşaq kimi şıltaq və dardüşüncəli adam
          idi. Hə, hə, məhz dardüşüncəli. Ola bilsin, onun da günahı var,
          amma o, heç vaxt qəsdən arvadının xətrinə dəymək istəməyib.
             Arvadı isə çox qərəzlidir, nə eləyirsə, onun acığına eləyir.
          Onun unutqanlığını diqqətsizlik, hörmətsizlik və etinasızlıq
          kimi qəbul edir. Arvadının dartılmış ipə oxşayan ağzı sanki
          balacalaşıb, çünki dodaqlarını bir-birinə sıxmağı vərdiş eləyib:
          qorxur ki, ağzından ehtiyatsız söz qaçırar. Amma demə dik -
          lərinin hamısını ürəyində gizlədib, bərk-bərk qoruyur. İstədiyi
          vaxt ora nəzər salıb, köhnə ədavəti qızışdırmaq üçün kifayət
          qədər səbəb tapa bilər.
             Onun da öz anbarı var, amma bir az fərqli anbardır – bura
          yalnız əhəmiyyətli şeyləri toplayır. Hər halda, ona elə gəlir.
          Onun da əlinin altında bir-iki sanballı çaylaq daşı var, amma
          onları ehtiyatda saxlayır. Axı o, kişidir, ağıllı, tədbirli insandır,
          hər şeyə fəlsəfi nöqteyi-nəzərdən yanaşır, həm də qadını
          olduğu kimi qəbul edir və evdə rahatlıq olmasını istəyir.
             Arvadı isə onların birgə addımladığı yolun kənarlarındakı
          xırda daşları ətəyinə yığıb, özünə yük eləyib. Vaxtaşırı onlardan
          birini götürüb ərinə sarı tolazlayır.
             Gündəlik məişət qayğıları, boz, yeknəsəq həyat ritmi ikisini  11
          də sınıxdırmış, gözlərini qırmışdı. Əvvəlki şəfqət hissin dən
          əsər-əlamət qalmamışdı, keçmişlərdə olduğu kimi qə tiy yətli
          və inamlı görünmürdülər.
             Budur, otaqda birgə oturublar, həmişə olduğu kimi.
             Cavab verməyə tələsmədi. Əvvəlcə qəlyanını tüstülətdi,
          sonra dizlərini sığalladı və cibindəki açarları oynada-oynada
          qətiyyətli səslə dedi:
             – Sənin davranışın adamı xoş ovqata kökləmir. Bu, məsə -
          lənin bir tərəfi. Səhv etmirəmsə, ötən yay sənə çanta, özü də
          çox gözəl çanta bağışlamışam, elədir?
             – Bu, iki il əvvəl olub, həm də uzun xahiş-minnətdən sonra.
             – Ola bilməz, bu yay idi! Yaxşı yadımdadır! Hə, elədir, yayın
          əvvəli, baharın son ayıydı! Bilirdim ki, ürəyindən çanta almaq
          keçir. Təsəvvür elə ki, sənə nəsə lazım olanda mən bunu hiss
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16