Page 99 - "Dünya yuxutək əriyir..."

la Əliyeva Dünya yuxutək əriyir...

Hәrәnin öz sonu

Qatar, relslәr vә yollar...
Qәlb necә çırpınır, duymursan onu.
Döyünәn ürәklәr çoxdu dünyada,
Onların da hәr birinin öz sonu.
Yola düzәlmәyә can atmır qatar,
Hara tәlәssin ki, nәfәsin dәrir.
Zaman imkan verir dua etmәyә,
Günah etmәyә dә o imkan verir.
Ümidsiz günlәrin zülmәt tuneli
Günәş işığıyla әvәz olunur...
Qatar özü seçir getdiyi yolu,
Bizә haqq verilmir dәyişәk onu.
Qatar hәyat qәdәr amansızdı, bax…
Hәr şeydәn, öncәdәn o, xәbәr verir.
Bizi bir araya toplayıbsa da,
Hәr kәs öz yoluyla yenә tәk gedir.
Özümüz qatarda, gözümüz yolda,
Nәsә gözlәyirik… bilmirik nәyi.
Nә qәdәr düşünüb fikirlәşsәk dә,
Bacarmarıq Haqqı tam dәrk etmәyi.
Dayan, ayaq saxla yolundan, qatar!
Dinlә göz yaşını, ağrını, dayan!
Amma vaxtın yoxdu, aparır yollar...
Bizi saatlara dәyişir zaman.
Budur bax, göründü dayanacaq da…
Yolumuz burdaca qurtarır, bitir.
Amma qatar gedir, lap hәyat kimi!
Yeni ürәklәrlә yüklәnib gedir...