Page 23 - "Dünya yuxutək əriyir..."
P. 23
la Əliyeva Dünya yuxutək əriyir...
Tәrk edә bilmәrәm heç zaman sәni
Zaman hara axdı sürәtlә belә?
Qapının ağzını qış aldı yenә.
Yenә yay ruhumu soyuğa verdim,
Tutuldum darıxmaq xәstәliyinә.
Gün doğur, bağçada qızılgül açmır,
Xәzәrin qumları parlamır gündә...
Yandırar köksünü hәsrәt yanğısı,
Kim ki, sonsuzacan yalqızdı yenә.
Nәdәn yenә dondun, mәnim ürәyim?
Bu donuq buzunu kim әridәcәk?
Heç cürә qızınmaq istәmirsәn sәn,
Sәnin adәtindi qışda qәm yemәk.
Zaman hara axdı, görәsәn, belә?
Mәn – “Dayan!” – söylәdim, o dayanmadı.
Yola toran çökdü saat altıda
Əlimsә Günәşә uzana qaldı.
Yetişә bilsәydi әgәr әllәrim,
Ovcumun içindә gizlәrdim onu.
Elә sıxardım ki, salıb qәlbimә,
Bir daha gәlmәzdi gündüzün sonu.
Ancaq göz yaşını görür gecәlәr…
Bağışla, ürәyim, mәni bağışla.
Bir daha xәtrinә dәymәrәm sәnin,
Qaça bilmәrәm mәn sәndәn heç yana.
Tәrk edә bilmәrәm heç zaman sәni
Zaman hara axdı sürәtlә belә?
Qapının ağzını qış aldı yenә.
Yenә yay ruhumu soyuğa verdim,
Tutuldum darıxmaq xәstәliyinә.
Gün doğur, bağçada qızılgül açmır,
Xәzәrin qumları parlamır gündә...
Yandırar köksünü hәsrәt yanğısı,
Kim ki, sonsuzacan yalqızdı yenә.
Nәdәn yenә dondun, mәnim ürәyim?
Bu donuq buzunu kim әridәcәk?
Heç cürә qızınmaq istәmirsәn sәn,
Sәnin adәtindi qışda qәm yemәk.
Zaman hara axdı, görәsәn, belә?
Mәn – “Dayan!” – söylәdim, o dayanmadı.
Yola toran çökdü saat altıda
Əlimsә Günәşә uzana qaldı.
Yetişә bilsәydi әgәr әllәrim,
Ovcumun içindә gizlәrdim onu.
Elә sıxardım ki, salıb qәlbimә,
Bir daha gәlmәzdi gündüzün sonu.
Ancaq göz yaşını görür gecәlәr…
Bağışla, ürәyim, mәni bağışla.
Bir daha xәtrinә dәymәrәm sәnin,
Qaça bilmәrәm mәn sәndәn heç yana.
