Page 173 - "Dünya yuxutək əriyir..."
P. 173
la Əliyeva Dünya yuxutək əriyir...
Hәlә ki, insanlara hәsr edәcәm özümü,
Özümәsә, axırda!
Qoy nә olursa-olsun, tәki şeiri bitirim.
Uçum, uçum, dağlardan, mәn zamanlardan ötüm!
Uçum, uçum, hәyatdan, hәm dә ölümdәn keçim!
«Sağ olun», – deyirәm oxuculara,
Kim ki, xoş söz deyib, mәnә güc verib.
Sağ olsun acıqlı şәrh yazanlar da,
Acıqlı sözlәr dә çox kömәk edib.
Dünyada boşa gedәn yoxdu bir dәqiqә dә,
Bu gün qәlbin işıqda, sabah itәr zülmәtdә.
Yaxşı görünmür sabah uzaqlardan baxanda,
Ya xoşbәxtlik sonsuzdu, ya bir puçluqdu o da.
Hәlә ki, insanlara hәsr edәcәm özümü,
Özümәsә, axırda!
Yazılan baş verәcәk bu yaralı ruhumda,
Aşkardamı olacaq, ya әbәdi yuxuda?..
Hәlә ki, insanlara hәsr edәcәm özümü,
Özümәsә, axırda!
Gecә işıq görәnlәr anlayacaqlar mәni.
O birilәri isә, görәcәklәr özlәri.
Hәlә ki, insanlara hәsr edәcәm özümü,
Özümәsә, axırda!
Qoy nә olursa-olsun, tәki şeiri bitirim.
Uçum, uçum, dağlardan, mәn zamanlardan ötüm!
Uçum, uçum, hәyatdan, hәm dә ölümdәn keçim!
«Sağ olun», – deyirәm oxuculara,
Kim ki, xoş söz deyib, mәnә güc verib.
Sağ olsun acıqlı şәrh yazanlar da,
Acıqlı sözlәr dә çox kömәk edib.
Dünyada boşa gedәn yoxdu bir dәqiqә dә,
Bu gün qәlbin işıqda, sabah itәr zülmәtdә.
Yaxşı görünmür sabah uzaqlardan baxanda,
Ya xoşbәxtlik sonsuzdu, ya bir puçluqdu o da.
Hәlә ki, insanlara hәsr edәcәm özümü,
Özümәsә, axırda!
Yazılan baş verәcәk bu yaralı ruhumda,
Aşkardamı olacaq, ya әbәdi yuxuda?..
Hәlә ki, insanlara hәsr edәcәm özümü,
Özümәsә, axırda!
Gecә işıq görәnlәr anlayacaqlar mәni.
O birilәri isә, görәcәklәr özlәri.
