Page 91 - book-online

Àòàìûí äîñòëàðû

Bu, keçmiş bәhriyyә vәkilinin günahsız olduğuna
inanan bәzi insanların saf vә sәmimi fikri idi.

İki il, düz iki il başqa dustaqlardan seçilib fәrqlәn-
dirilmәdәn hәbsdә oturdu. Digәr mәhkumlar – adi
qatillәr, oğrular әvvәlcә bu dövlәt düşkününә yaxın
gәlmәk istәmәdilәr. Sonra xeyirxah, ürәyitәmiz adam
olduğunu gördülәr, әtrafına toplandılar. Ona hәmin
vaxta qәdәr xәbәrsiz qaldığı hәyat dәrslәri verdilәr.
Əski vәkil bu iki ili bir tәrәfdәn xatirәlәrini yazmaqla, o
biri tәrәfdәn dayanmadan oxuyaraq keçirdi. Vaxtı çatan
gün hәbsxana yoldaşlarına vida edәrkәn gözlәrindә
keçmiş vәzifә, yaxşı gün dostlarından daha çox dörd
divar arasında tanış olduğu, vәfa vә etibar gördüyü bu
insanlar üçün axan yaşlar parıldayırdı.

Ankara hökumәt mәrkәzinә – paytaxta çevrilәndәn
sonra siyasәt adamlarının gözdәn düşdüklәri zaman İs-
tanbula köçüb orada yaşamaları bir әnәnә halını aldı.
Əski bәhriyyә vәkili dә eyni yolu tutdu, çoluq-çocuğunu
başına toplayıb İstanbula köçdü.

Ankaradan İstanbula indiki gedişi ilә öncәkilәr
arasındakı böyük fәrqә diqqәt etmәyәcәk dәrәcәdә hәr
şeyi tale ilә, qәdәrlә bağlamağa meyilli görünürdü. Ku-
pesinin pәncәrәsindәn şәhәrin işıqlarının birәr-birәr
qeyb olmasına sona qәdәr tamaşa elәdi. Sonuncu işıq
da gözdәn itәndә Ankara onun nәzәrindә artıq hәmişәlik
keçmişdә qalmışdı.

Hәbsxanada xalqın içindәn çıxan sadә adamlarla
tanış olmuş, qürurun iztirablarından qurtarmış, yalnızlığın
sükunәtini dadmışdı. Getdiyi İstanbulda yenә adi xalq
adamları arasında yaşamaq istәyirdi. Bu arzu onu
Boğazda ev tapıb burada mәskunlaşmağa sövq etdi.
Sonra da hәyatındakı son işә atıldı: әtrafına bir çox yerli
sakinlәrin, әski bәhriyyә vәkilini görmәk üçün gәlәnlәrin
toplandıqları bir qayıq alıb balıqçılığa başladı. Yeni
işindә heyrәtamiz sürәtlә irәlilәdi. Bir neçә il әrzindә

91