Page 46 - book-online

ìÿä Àüàîüëó
yapışmışdı, әn ağır söyüşlәr söyür, hәqarәt edirdi. Digәri
yavaş sәslә: “Dayan, qardaşım, bağırma, rica edirәm,
sus!” – deyә yalvardıqca söyüş söyәn daha da coşur,
basqılarını daha da artırırdı. Diqqәtlә baxanda qarşıdakı
kölgәlәrdәn birinin çox mәşhur bir şair, söyәnin isә
atamın dostu olduğunu başa düşdüm...

Onu sonuncu dәfә Ankarada, günәşli bir payız günü
Kavaklıdәrәdәki evinin bağçasında gördüm. Mәni yanında
oturdub qolunu boynuma doladı. “Sizi dә öz övladlarım
qәdәr çox istәyirәm” – dedi. Bir az susub durduqdan
sonra sözünә davam etdi: “Mәn xәstәyәm. Çox xәstәyәm.
Atana söylә!”

Üzü daha çox qaraya çalan sarı rәngdә idi. Canlı
skeletә bәnzәyirdi...

46