Page 346 - book-online

ìÿä Àüàîüëó

Tәkrar yatağının başına toplandıq. Gözlәrini divarda
bir nöqtәyә zillәyәrәk yavaş sәslә “Anam, atam, Sitarә –
hamısı gәldilәr. Ətrafımda dolaşırlar” – dedi.

Qapı açıldı. Doktor Hәsәn Fәrid içәri girdi. Saat
tәqribәn on olardı. Nәbzini yoxladı. Sifәti dәrhal dәyişdi.
Bu ifadәdәn artıq atamın hәyatının sonu çatdığını anladıq.

Doktor soruşdu: "Bәybaba, bir ehtiyacın varmı?"
Əlinin işarәsi ilә “Bәli,” – cavabını verdi.
Doktor bizә “Siz çıxın!” – dedi.
İçәridә yalnız mәn qaldım. Doktorla xәstә baxıcısı
atamı qaldırıb yatağında oturtdular. Gözlәri gözlәrimә
zillәnmişdi. Üzü sapsarı idi. Qanı qaçmış әli sürüşüb
yatağının üstünә düşmüşdü.
"Bәybaba, bәlkә su istәyirsәn?"
Xәstә baxıcısı dodaqlarına bir qaşıq әrik şirәsi uzatdı.
Çәtinliklә uddu. Gözlәrini üzümdәn çәkmirdi. Bu anda
müdhiş bir hәqiqәti dәrk etdim: Atam gözlәrimә baxa-
baxa ölürdü.
"Ata, ata..." – deyә pıçıldadım.
Çәnәm titrәyir, boğazıma nә isә tıxanıbmış kimi
udqunurdum.
Doktor çiyinlәrimdәn yapışdı: "Get, bacı-qardaşlarına
ürәk-dirәk ver. Haydı, get!"
Dal-dala qapıya tәrәf çәkildim. Gözlәri hәlә dә
gözlәrimdә idi. Sağ әli sürüşüb düşdüyü vәziyyәtdә
hәrәkәtsiz, yatağın üstündә qalmışdı. Boğazından xırıltı
sәslәri gәlirdi...

346