Page 207 - book-online
P. 207
Àòàìûí äîñòëàðû
ağlına bir dә meydana atılmaq, tәkrarәn “Mәn varam” –
demәk gәlmirdi.

Atamın bu dostunu sonuncu dәfә kiçik müayinә
otağında gördüm. Lap uşaq vaxtlarımdakı kimi, mәnә
“Gәl yanıma!” – dedi. – Sonra qulağıma tәrәf әyilib
“Çox qocaldım, elә deyilmi?” – deyә soruşdu. Cavab
gözlәmәdәn özü әlavә etdi: “Bәli, elәdir. Nә qәdәr tez
qurtarsa, o qәdәr yaxşıdır”.

207
   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212