Page 327 - antologiya

tafa Kutlu 327

dәnizә axışdıqda belә, onların içindәki mübarizә әzmi
tükәnmirdi.

Bir bәyannamә hazırlayıb konfrans keçirmәk lazım
idi. Axırı ki oldu...

Böyüklәrdәn kimsә dәrnәkdә çıxış edәcәkdi.
– Kәrim, amanın günüdür, yoxa çıxma ha, bu gün
sәninlә işimiz var.
Jurnal nәşr olunmalıdır. Bağlama-bağlama yığılıb
poçtla göndәrilәcәk. Silah, dava-dalaş – başımıza hәr şey
gәlә bilәr.
– Kәrim...
– Buyur, Murad usta...
Bax belә... Әsgәr kimi hәr dәqiqә әmrә müntәzir!
Ayaqqabı dabanlarının, çәkiclәrin, düyülü şirniyyatların
arasında itib-batmışdım. İndicә mәni çağıracaqlar deyә
hәyәcanla gözlәyirdim.
– Kәrim, әjdahasan...
– Ürәkli uşaqdır... Bizә bax belәlәri lazımdır.
– Xalqımızın, mübarizәmizin dirәyi belәlәridir. Bu
sözlәrdәn gözlәrim yaşarırdı. O qәdәr sәmimi, hәyәcanlı
danışırdılar ki, adamın ürәyinә yağ kimi yayılırdı. Bu
gәnclәrin arasında olmaq dünyanın әlәdüşmәz bir nemә-
tiydi.
Mәdrәsә hәyәtinin tәn ortasında göyә yüksәlәn qoca
bir çinar ağacı vardı: qәdim daş binaya qol-qanad açıb
yaşıl tәravәtiylә onu da canlandırmışdı. Yanındakı şırıltısı
gecә-gündüz kәsilmәyәn şadırvandan әvvәllәr su axmazdı.
Murad qardaşla әl-әlә verib onu tәmir etdik. Bәzәn gecәlәr
anasının qoynunda yatan üç yaşlı körpә kimi onun sәsinә
qulaq asıb şirin yuxuya gedәrdik. Murad qardaş isә heç
yatmazdı, sәssiz-sәmirsiz fikrә gedәrdi. Onun mәrhәmәtli
qәlbi su sәsinin sehrinә düşüb öz dünyasına qapılar,
siqareti siqaret dalınca yandırıb tüstülәdәrdi. Otaqların
birindәn dәrnәk idarәsi vә iclas zalı kimi istifadә edirdik.