Page 240 - antologiya
P. 240
Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası
görülmüş, evi par-par yanmağa başlamışdı. Su qablarına,
qaz balonuna qәdәr hәr şeyi doldurmuşduq. Artıq başqa
fikri qalmamışdı. Mәn dә indiyәcәn güclә dözüb sәbirlә
bu anı gözlәmişdim. Üç gün әvvәl gәlәndә әlimә dә
baxmadı ki, nәsә gәtirmişәm, ya yox. Yanına әliboş,
hәdiyyәsiz gәldiyimi, yәqin ki, indi başa düşәcәk...
Hәqiqәtәn dә, gәldiyim gündәn bu ana hazırlaşırdım.
Şeirimi gecәlәr cәfәrini, şüyüdü xırda-xırda doğrayırmış
kimi diqqәtlә zәrif-zәrif toxudum. Buna görә hәmişә
deyirәm ki, şeirlәri hәr zaman analara – onların yuxusuz,
narahat gecәlәrinә, parça-parça olmuş ürәklәrinә yazmaq
lazımdır.
Amma zaman anamı tәk-tәnha çiyinlәrinә yüklәdiyi
nigarançılıqlardan çıxarmağıma imkan vermirdi.
– Üç gündür yanındayam, amma elә hey bu anı göz-
lәyirәm.
Dediklәrimi, deyәsәn, heç eşitmәdi.
240 – Çay yaxşı dәm alıb, – çay stәkanını uzadanda dedi. –
Özünә dә süzdün?
– Süzdüm, indi gәtirәcәyәm.
Çayımı götürüb onunla üzbәüz oturdum. Bayaq
badımcan dolmasına görә yenidәn cibimә basdığım şeirim
elә cibimdә dә büzüşüb qalırdı. Çıxarıb kağızın әzik-
üzüyünü düzәldәcәyәm. Artıq vaxtdı, oxuyacağam.
Pәncәrәdәn üstümüzә gözәl bir axşam alatoranlığı
süzülürdü. Şeir oxumaq üçün әn gözәl mәqam idi.
– Elә yavan içmә, Gülәr, – dedi, – ağzına bir şey at.
Bax orada pandispaniya1 var.
İspaniya yadıma düşdü. Açıqçalar, turizm şirkәt-
lәrinin divarları. İspaniya. Anam әlindәki plastik milçәk-
öldürәni şappıltı ilә taxtın kәnarına vurdu.
– Bu haradan çıxdı? Nә qәdәr elәyirәm, evә milçәk
girmәsin, olmur da. Heç bu vaxtlar da çıxıb getmirlәr,
görürsәn.
1 pandispaniya – torta bənzəyən şirniyyat
görülmüş, evi par-par yanmağa başlamışdı. Su qablarına,
qaz balonuna qәdәr hәr şeyi doldurmuşduq. Artıq başqa
fikri qalmamışdı. Mәn dә indiyәcәn güclә dözüb sәbirlә
bu anı gözlәmişdim. Üç gün әvvәl gәlәndә әlimә dә
baxmadı ki, nәsә gәtirmişәm, ya yox. Yanına әliboş,
hәdiyyәsiz gәldiyimi, yәqin ki, indi başa düşәcәk...
Hәqiqәtәn dә, gәldiyim gündәn bu ana hazırlaşırdım.
Şeirimi gecәlәr cәfәrini, şüyüdü xırda-xırda doğrayırmış
kimi diqqәtlә zәrif-zәrif toxudum. Buna görә hәmişә
deyirәm ki, şeirlәri hәr zaman analara – onların yuxusuz,
narahat gecәlәrinә, parça-parça olmuş ürәklәrinә yazmaq
lazımdır.
Amma zaman anamı tәk-tәnha çiyinlәrinә yüklәdiyi
nigarançılıqlardan çıxarmağıma imkan vermirdi.
– Üç gündür yanındayam, amma elә hey bu anı göz-
lәyirәm.
Dediklәrimi, deyәsәn, heç eşitmәdi.
240 – Çay yaxşı dәm alıb, – çay stәkanını uzadanda dedi. –
Özünә dә süzdün?
– Süzdüm, indi gәtirәcәyәm.
Çayımı götürüb onunla üzbәüz oturdum. Bayaq
badımcan dolmasına görә yenidәn cibimә basdığım şeirim
elә cibimdә dә büzüşüb qalırdı. Çıxarıb kağızın әzik-
üzüyünü düzәldәcәyәm. Artıq vaxtdı, oxuyacağam.
Pәncәrәdәn üstümüzә gözәl bir axşam alatoranlığı
süzülürdü. Şeir oxumaq üçün әn gözәl mәqam idi.
– Elә yavan içmә, Gülәr, – dedi, – ağzına bir şey at.
Bax orada pandispaniya1 var.
İspaniya yadıma düşdü. Açıqçalar, turizm şirkәt-
lәrinin divarları. İspaniya. Anam әlindәki plastik milçәk-
öldürәni şappıltı ilә taxtın kәnarına vurdu.
– Bu haradan çıxdı? Nә qәdәr elәyirәm, evә milçәk
girmәsin, olmur da. Heç bu vaxtlar da çıxıb getmirlәr,
görürsәn.
1 pandispaniya – torta bənzəyən şirniyyat
