Page 222 - antologiya
P. 222
Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası
ilk dәfә on sәkkiz yaşlı gözün gördüyü vә zamanın hәsrәt
fırçası ilә düzәlişlәr apardığı rәsm әsәri.
Kişi susurdu, ağzında yapışqana oxşayan bir dad var
idi. Hiss etdirmәdәn arvadına baxdı, onun kök vә qoca
olduğunun fәrqinә vardı. Bura gәldiyi üçün o qәdәr
peşman idi ki... Laqeyd-laqeyd әtrafa nәzәr saldı.
Kişi sanki hәqiqәti anladı. Әlini yavaşca qadının
çiyninә qoydu. Gülümsәyirdi. Bir müddәt baxışdılar.
Qadının sifәtindә nur әmәlә gәldi. İçindәn utancaqlığa
oxşar hiss keçdi. Uşaq şıltaqlığı ilә:
– Burada bir ağac olmalı idi, – dedi. Başını aşağı
әymiş qadının sәsindә incә bir hәzz duyulurdu. – Amma
bura yenә dә çox gözәldir, – deyib sözünü tamamladı. Elә
bil bütün tilsim bu sözlәrdәymiş, günәş dә bir başqa cür
parladı. Şam ağacları da әvvәlki rәnglәrini aldılar.
Geri qayıdanda qadın xoşbәxt idi vә yolun o qәdәr dә
222 uzun olmadığı barәdә düşünürdü.
QURĞUŞUNUN DÜNYASI
Yorğanın arasından tapdığım deşikdәn qorxu
içindә onun sifәtinә tamaşa edirdim. Düz
üzbәüzdәki kәtildә oturub hortultu ilә qәhvәsini içirdi.
Arıq ovurdları aldığı qurtumlarla qәribә şәkildә şişir,
qırtlaq sümüyü yuxarı-aşağı hәrәkәt etdikcә yanaqlarını
şişirdәn doluluq güclә eşidilәcәk quru sәslә yox olurdu.
Gözlәri mavi idi, amma sanki içinә süd tökülmüş, bir az
da gözünün ağı üstündә pәrdә kimi yapışıb qalmışdı.
Elә bil beynimin içi yanırdı. Bu vәziyyәtimdә gör-
düklәrimin tam hәqiqәt olmadığını güman edirdim. Bir
müddәt gözlәrimi bәrk-bәrk yumur, әlvan kürәciklәrin
rәngbәrәng uçuşları başlayana qәdәr açmır, sonra isә
ilk dәfә on sәkkiz yaşlı gözün gördüyü vә zamanın hәsrәt
fırçası ilә düzәlişlәr apardığı rәsm әsәri.
Kişi susurdu, ağzında yapışqana oxşayan bir dad var
idi. Hiss etdirmәdәn arvadına baxdı, onun kök vә qoca
olduğunun fәrqinә vardı. Bura gәldiyi üçün o qәdәr
peşman idi ki... Laqeyd-laqeyd әtrafa nәzәr saldı.
Kişi sanki hәqiqәti anladı. Әlini yavaşca qadının
çiyninә qoydu. Gülümsәyirdi. Bir müddәt baxışdılar.
Qadının sifәtindә nur әmәlә gәldi. İçindәn utancaqlığa
oxşar hiss keçdi. Uşaq şıltaqlığı ilә:
– Burada bir ağac olmalı idi, – dedi. Başını aşağı
әymiş qadının sәsindә incә bir hәzz duyulurdu. – Amma
bura yenә dә çox gözәldir, – deyib sözünü tamamladı. Elә
bil bütün tilsim bu sözlәrdәymiş, günәş dә bir başqa cür
parladı. Şam ağacları da әvvәlki rәnglәrini aldılar.
Geri qayıdanda qadın xoşbәxt idi vә yolun o qәdәr dә
222 uzun olmadığı barәdә düşünürdü.
QURĞUŞUNUN DÜNYASI
Yorğanın arasından tapdığım deşikdәn qorxu
içindә onun sifәtinә tamaşa edirdim. Düz
üzbәüzdәki kәtildә oturub hortultu ilә qәhvәsini içirdi.
Arıq ovurdları aldığı qurtumlarla qәribә şәkildә şişir,
qırtlaq sümüyü yuxarı-aşağı hәrәkәt etdikcә yanaqlarını
şişirdәn doluluq güclә eşidilәcәk quru sәslә yox olurdu.
Gözlәri mavi idi, amma sanki içinә süd tökülmüş, bir az
da gözünün ağı üstündә pәrdә kimi yapışıb qalmışdı.
Elә bil beynimin içi yanırdı. Bu vәziyyәtimdә gör-
düklәrimin tam hәqiqәt olmadığını güman edirdim. Bir
müddәt gözlәrimi bәrk-bәrk yumur, әlvan kürәciklәrin
rәngbәrәng uçuşları başlayana qәdәr açmır, sonra isә
