Page 121 - "Kişi, qadın və çətir"

haribədən ÇAĞDAŞ UKRAYNA ŞEİRİ
sərçələrə qənimət kimi qalanlar
artıq heç vaxt ölülərə gərək olmayacaq. 121

Sərçələri başa düşə bilərəm
Qağayılarısa – yox.
Onlar döyüş meydanının üstündə,
Meyitlərin düşüb qaldığı yerlərdə
hərlənirlər
doğan və batan günəşin şüalarında
çəhrayıya çalır onlar –
yumuram gözümü
qağayıların qana deyil,
günəş şüalarına boyandığına
inandırıram özümü.
Krevet yeməkdən
təkcə flaminqolar çəhrayı olur
meydanda hər iki tərəfdən
düşüb qalmış cəsədləri dimdikləməklə
qağayılar çəhrayıya çala bilməz –
soruşmayın nədən,
niyə? –
(onların belə hala düşməsi üçün
gərək müharibə illərlə davam eləyə)

qağayılar döyüş meydanının üstündə
hərlənirlər –
elə bir meydanın ki