Page 117 - "Kişi, qadın və çətir"

ÇAĞDAŞ UKRAYNA ŞEİRİ
An gəlir
işdən çıxarkən 117
məni teatrın böyründəki
skamyada gözləyirsən.

Sizdə rahatlıqdı
ocaq yanan,
çay axan,
yaz qoxan
dağ meşələrindəki kimi.

Mən sifətimi endirirəm
sviterin yaxasına
yorğunluğun,
siqaret külünün,
qəhvənin,
dağıldığı gün
yavaş-yavaş unudulur, yadlaşır

Amma küçə
payız axşamının rəngləriylə,
saçlarının işığıyla,
görüşümüzü qabaqcadan duyan
dodaqlarının pıçıltısıyla
dolub-daşır.