Page 264 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
– Bura gәl! – qışqırdı.
Gözә dәyәn olmadı. Bu tәpә özündә minlәrlә sirr gizlәyirdi.
Mattis güclә dayanıb-durmuşdu, sahildә ins-cins olmadığından
hәtta rәngi dә qaçmışdı.
– Mәn buradayam! – qışqırdı.
Qulağı sәssizlikdәn, az qala, boğulurdu.
– Gәlirәm! – nәhayәt, haradasa meşәnin dәrinliyindәn cavab
aldı.
Yalnız… gәlirәm, vәssalam.
Mattisin sanki ürәyi dayandı. Bu, nә Xeqe idi, nә dә hansısa
xәyali bir sәs, ona cavab verәn özü kimi bir adam, bir kişiydi.
Mәn kimi sәslәyirdim?
Hәr halda, adam sәslәyәrәm.
Meşә sakit idi, amma kimsә sahilә tәrәf düşürdü.
Mattis bayaqkı kimi ilk tәhlükә anındaca aradan çıxmağa
hazır vәziyyәtdә dayanmışdı. Ona, qayıqçıya qaçmaq olmaz
deyәn olmamışdı. Qayığı bir balaca tәrpәtdi vә qayıq sahildә
yuxarı qalxmış avarlarıyla lәngәr vurdu. Özünә bәraәt qazandırmaq
üçün ürәyindә düşündü ki, yәqin, qayıqçılar tez-tez belә gözlәmәli
olur.
– Ox, – ara-sıra köks ötürürdü. – Ox.
Bu arada namәlum adam meşәlik tәpәylә üzüaşağı düşürdü.
Mattis, әslindә, bunun tәbii bir şey olduğunu anlasa da, bütün bu
haraylardan sonra belә bir mәnzәrә onda vahimә yaradırdı. Bu,
bir sınaq idi vә dözmәliydi.
– Bura! – qışqırdı ki, tanımadığı adam hara istiqamәtlәnmәli
olduğunu bilsin.
Hәmin adam artıq kifayәt qәdәr yaxından:
– Görürәm! – cavab verdi.
Kişi sәsiydi.
Bu da özü.
Qәflәtәn düz suyun içindәn qalxan kolluqların arasında bir
kişi peyda oldu. Mattisi görüb әl elәdi vә ona tәrәf istiqamәt aldı.
Mattis, üstündәn yağışı çırpan adam kimi, qorxunu özündәn
çırpmaq üçün silkәlәndi. Kimlә rastlaşacağını düşünürdü ki?

264