Page 263 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 263

Quşlar
             Xeqe tez-tәlәsik:
             – Orada sәni çağıran-filan olmayıb, – dedi.
             Әlbәttә qardaşının dediklәri xoşuna gәlmәmişdi.
             – Mәn eşitdim axı!
             – Sәn elә hey adam daşımağı düşünmüsәn, ona görә dә qu la -
          ğına sәs gәlib. Belә şeylәrә fikir vermәk lazım deyil. Heç nә
          olmamış kimi tәzәdәn gölә qayıt. Orada hәr şey qaydasındadı.
             Mattis bacısının bu sözlәrindәn sonra sakitlәşdi.
             – Mәn, onsuz da, işimi atmağı düşünmürәm.
             – Bilirәm. Get.
             Mattis toxtayıb tәzәdәn sahilә qayıtdı. Amma qayığına çatmağa
          macal tapmamış yenidәn qulağına hәmin o qәribә sәs gәldi. Әsas
          olan o idi ki, eşitmәk istәdiyi – qayıqçını çağıran o hökmlü sәs
          yenә gәlirdi. Vә bayaqkı kimi yenә dә bu, Xeqenin sәsiydi.
             Hәyatımda ilk dәfәdi ki, daimi işim var. Ona görә dә qulağıma
          müxtәlif sәslәr gәlir. Xeqe belә izah etmişdi.
             Axı haraylanmasını yaman çox arzulayırdı.  Yәqin, elә bu
          sәbәbdәn dә onu çağıranlar hәlә gözә dәymir, amma tezliklә hәr
          şey, güman ki, başqa cür olacaq.
             Bu, asan iş deyil. Düşünürdü ki, ilk gün adamlar onun bu işә
          yarayıb-yaramadığını sınamaq istәyir. Gәlirәm! Gәlirәm!
             Mattis qayığını çevirib uzaq tәpәlәrә istiqamәtlәndirdi –
          növbәti bir ağır sәfәr.
             Daha qışqırıq sәslәri eşitmәdi.
             Nәhayәt, gәlib sahilә çıxdı. Çiyinlәri ağrıyırdı. Bu boş sahillә,
          burada onu vahimәlәndirә bilәcәk hәr şeylә görüşә hazır dayanmışdı.
          Günә süst başlamışdı, indi isә üstünә hәyәcan da gәlmişdi. Amma
          sınaq sınaqdı. Qayıq yola düzәlәndә dimdik qalxıb dayandı vә
          әvvәl ağlına gәtirmәyә belә çәkindiyi bir hәrәkәti elәdi.
             Boş sahilә baxa-baxa gözә görünmәyәni hayladı:
             – Әgәr mәni çağırırsansa, demәk, buradasan! – üzünü tәpәyә
          tutub qışqırdı.
             Mattis tamam heysiz idi, başı fırlanırdı, bununla belә, qamәtini
          şax tutub dayanmışdı vә hәtta özündәn dә hündür görünürdü.
          Sahildә birdәn gözünә әcaib, qorxunc bir canlı görünәrsә, dәrhal
          üzüb uzaqlaşmaq üçün avarlardan da bәrk-bәrk yapışmışdı.
                                    263
   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268