Page 407 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Südçü Tevye

Bunları qızıma deyirәm, axı o, vur-tut qadındır!
– Hara gedәcәyik? – ağlaya-ağlaya soruşur. – Kimin küncünә
sığınacağıq?
– Ağılsız qız! – deyirәm. – Allah bizim peyğәmbәrimiz
İbrahimin yanına gәlәndә ona deyib: “Öz torpağından çıx get”.
İbrahim hara gedәcәyini soruşmayıb. Allah ona deyib: “Mәn
göstәrdiyim yerә!” yәni hara istәyirsәn... Gözümüz görәn yerә,
hamı hara getsә, biz dә ora. Camaatın başına nә gәlәcәksә,
mәnim dә başıma gәlәcәk. Sәn varlı bacın Beylkadan artıqsan?
İndi öz Pedotsuru ilә Amerikada “hәyat qurur”, sәn nә üçün qur-
mayasan? Allaha şükür, ac-yalavac deyilik. Sandıqda bәzi
şeylәrimiz var, satdığımız heyvanın pulundan xeyli qalıb, daxmanı
da xırıd edәrik, babat pula gedәr. Buradan bir az, oradan bir az,
görәcәksәn, kisә doldu. Buna da şükür! Heç nәyimiz qalmasa da,
vәziyyәtimiz Mendel Beylisdәn yaxşı olacaq!
Qızı birtәhәr dilә tutdum ki, çox tәrslik elәmәsin. Bir halda
ki uryadnik kağız gәtirib vә tapşırılıb ki, getmәk lazımdır, demәli,
göstәrişә әmәl etmәliyik... Özüm isә daxma mәsәlәsini qaydasına
qoymaq üçün kәndә yollandım, İvan Poperilonun, yәni kәndxudanın
yanına. Sözübütöv adamdır, daxmamı çoxdan gözü tutmuşdu.
Mәsәlәdәn agah edib deyirәm:
– Mәlumun olsun ki, canım İvan, sizi tәrk edirәm.
– Nә olub? – soruşur.
– Şәhәrә köçürәm, – deyirәm. – Qohum-әqrәbanın yanında
yaşamaq istәyirәm. Yaşım ötür, birdәn, Allah elәmәmiş, ölüm
haqlayar...
– Sәn nә danışırsan? – cavab verir, – bәyәm burada ölә
bilmir sәn? Kim mane olur?
– Sağ ol, – deyirәm, – әlbәttә, burada ölmәk şәrәfdir. Amma
getsәm yaxşıdır... İvan, hәyәt-bacamı alsaydın, әla olardı. Başqasına
satmazdım, amma sәnә münasib qiymәtә verәrәm.
– Nә qәdәr istәyirsәn?
– Nә qәdәr verәrsәn?
Nә isә, sövdәlәşmә başladı. “Nә qәdәr istәyirsәn?” – “Nә
qәdәr verәrsәn?” – alver uzun sürmәdi, nәhayәt, әl-әlә vurduq,
on aşağı, beş yuxarı, nә fәrqi var? Razılığa gәldik. Yaxşı beh

407