Page 423 - Sela

GÜNAH YAZDADI

Yağışdan sonra hava torpaq qoxuyur. Yazdı! Ətirli
güllücә artıq çiçәklәyib, doqquzdon öz budaqlarını
yenә yola tәrәf sallayıb. Hәyat sanki tәzәlәnir –
bәlkә, doğrudan da, belәdi! – hәr şey buna daha çox
sevinmәk üçün elә bil dilbir olub. Daşı qaldırıb altından
bal kimi parıltılı peyinqurdu, ya tezcә әkilib qonşu daşların
altına soxulan qırxayaq tapırsan, başqa daşların altında isә
zәhәri insan üçün ölümcül olan qaramtıl gürzә gizlәnib...
Şabalıd ağacının kәllәsindә yenә qaratoyuq oxuyur,
payızbülbülü böyürtkәn kolluğunda eşәlәnir, sığırçınlar
bәrkdәn civildәyib yenә dәstәylә uçuşur, haçaquyruq
çaydaçapanlar yenә daşdan-daşa tullanırlar. Yazda qan
qaynayır.
Şabalıd ağacları evi gizlәdib. Onlar ucadılar, yoğun
gövdәlәrinә – ağacların әn azından iki yüz yaşı var –
dolaşan sarmaşıq yuxarılarda yarpaqlara qarışır. Şabalıdlar
çox sıxdılar, budaqları uzanıb yola sallanır, az qala, yolu
kәsir. Evin arxasında mal-qara üçün pәyә, onun üstündә
isә günәmuzd işlәyәnlәrin qaldığı otaqdı. May artıq sona
çatır, günәmuzdçular pәncәrәni açıq qoyub yatırlar.
Şabalıd meşәsindәn bir cığır yola çıxır, o biri cığır köşkә
aparır. Köşkün dәmir çәpәri, taxta skamyası, sarmaşan
paxladan vә qoxusu baş çatladan doqquzdondan günbәzi
var. Köşkü örtәn yarpaqlar gecәlәr ay işığını buraxmır,
ancaq gündüzlәr skamyanın söykәnәcәyindә “Kristina”
adını, onun altında isә oxla dәlinmiş ürәyi seçmәk olar...
Bunu günәmuzdçu bıçaqla qazıyıb, o buralı deyildi, sonra
da birdәfәlik çıxıb getdi.
Kristina günәmuzdçular olan yerdә yatmırdı. Kristina
xanımın iki qulluqçusu ilә mansardada, dam pәncәrәsi
kreton pәrdәli vә o cür dә abajuru olan balaca otaqda
yatırdı. Kristina sağıcı idi, buna görә qulluqçular, şәhәrli
qadınlar ona yuxarıdan-aşağı baxırdılar. Ancaq Kristina
onlara fikir vermirdi.

423