Page 417 - Sela
P. 417
Məsihlər klubu
II
Vicdan rahatlığı hәrdәn bәdbәxtliyә sәbәb olur. Qayğılı
adam yatmır, onun paltarını da oğurlamırlar.
Qızdırmalı kimi titrәyib, vәrәmli kimi öskürә-öskürә
sәhәr yuxudan oyananda, qüssә ilә anladım ki, bu xoşbәxt
mәmlәkәtdә kimsә mәndәn dә kasıb vә bәdbәxtdi.
Doğru sözümdü, mәni daha çox nәyin kәdәrlәndirdiyini
bilmirәm – paltarımı oğurlayan adamın ehtiyacı (onun nә
geyindiyini gәl indi tәsәvvür et!), ya dәbdәbәli Mayamidә
yeganә avara olmağım.
Bir az keçdi, günәş öz qızılı şәfәqlәrini saçaraq boy
göstәrdi vә s. vә ilaxır; mәn bir әlim qabağımda, bir әlim
dalımda (özünüz başa düşürsünüz, necәsә vәziyyәtdәn
çıxmaq lazımdı!), yaxınlıqdakı yaylaq evinә üz tutdum.
Yaylaq evi “Mәnim kottecim” adlanırdı.
Əlimi әvvәlki yerinә qaytarmağa macal tapmaq üçün
zәngi qısaca basdım.
Bir neçә dәqiqәdәn sonra qapını açdılar.
Görkәmimә, yәqin, elә dә etibar elәmәk olmazdı, ancaq
buna görә özündәn gedib yıxılacağını düşünmәzdim.
Xanım guppultu ilә iolun1 üstünә yıxıldı. Onu huşa
gәtirmәyә çalışdım; çox güman xanımın әri olan cәnab, iki
oğlan, bir qız, qulluqçu peyda oldu...
Əvvәlcә bayaqkı duruşumu aldım – bir әlim qabağımda,
biri dalımda. Ancaq xanım özünә gәlib, hamı qudurmuş it
kimi üstümә cumanda, divara söykәnib mәni müqәddәs
Sebastyan kimi deşik-deşik etmәsinlәr deyә sәrbәst әlimlә
qorunmağa çalışdım.
Biçarә ingiliscәmi bu ailә başa düşmürdü; qışqırıqlardan
vә zәrbәlәrdәn bezib, evin sahibi üzünü mәnә yaxınlaşdıran-
da fürsәt tapıb ona elә şapalaq ilişdirdim ki, dişini vә az
qala, dilinin yarısını tüpürdü – bu, hamının sakitlәşmәsi
üçün xәbәrdarlıq oldu.
1 İol – ikiyelkənli qayıqda əyri yaraq
417
II
Vicdan rahatlığı hәrdәn bәdbәxtliyә sәbәb olur. Qayğılı
adam yatmır, onun paltarını da oğurlamırlar.
Qızdırmalı kimi titrәyib, vәrәmli kimi öskürә-öskürә
sәhәr yuxudan oyananda, qüssә ilә anladım ki, bu xoşbәxt
mәmlәkәtdә kimsә mәndәn dә kasıb vә bәdbәxtdi.
Doğru sözümdü, mәni daha çox nәyin kәdәrlәndirdiyini
bilmirәm – paltarımı oğurlayan adamın ehtiyacı (onun nә
geyindiyini gәl indi tәsәvvür et!), ya dәbdәbәli Mayamidә
yeganә avara olmağım.
Bir az keçdi, günәş öz qızılı şәfәqlәrini saçaraq boy
göstәrdi vә s. vә ilaxır; mәn bir әlim qabağımda, bir әlim
dalımda (özünüz başa düşürsünüz, necәsә vәziyyәtdәn
çıxmaq lazımdı!), yaxınlıqdakı yaylaq evinә üz tutdum.
Yaylaq evi “Mәnim kottecim” adlanırdı.
Əlimi әvvәlki yerinә qaytarmağa macal tapmaq üçün
zәngi qısaca basdım.
Bir neçә dәqiqәdәn sonra qapını açdılar.
Görkәmimә, yәqin, elә dә etibar elәmәk olmazdı, ancaq
buna görә özündәn gedib yıxılacağını düşünmәzdim.
Xanım guppultu ilә iolun1 üstünә yıxıldı. Onu huşa
gәtirmәyә çalışdım; çox güman xanımın әri olan cәnab, iki
oğlan, bir qız, qulluqçu peyda oldu...
Əvvәlcә bayaqkı duruşumu aldım – bir әlim qabağımda,
biri dalımda. Ancaq xanım özünә gәlib, hamı qudurmuş it
kimi üstümә cumanda, divara söykәnib mәni müqәddәs
Sebastyan kimi deşik-deşik etmәsinlәr deyә sәrbәst әlimlә
qorunmağa çalışdım.
Biçarә ingiliscәmi bu ailә başa düşmürdü; qışqırıqlardan
vә zәrbәlәrdәn bezib, evin sahibi üzünü mәnә yaxınlaşdıran-
da fürsәt tapıb ona elә şapalaq ilişdirdim ki, dişini vә az
qala, dilinin yarısını tüpürdü – bu, hamının sakitlәşmәsi
üçün xәbәrdarlıq oldu.
1 İol – ikiyelkənli qayıqda əyri yaraq
417
