Page 243 - Sela

İki ölü üçün mazurka

Misifu tәntәnәli mәrasimlәrdә fәaliyyәt göstәrәn, italyan
dәstәsinә oxşayan “Şәfәq dәstәsi”nin tәşkilatçısı, ilhamçısı
vә ilk başçısı idi. Misifunu Parroçanın artırmasında xәncәrlә
öldürmüşdülәr. Öldürәnin kim olduğunu Qaudensio bilirdi,
ancaq demәk istәmirdi, kor olduğuna görә dә sorğu-
sualdan yayına bilmişdi.

– Mәn akkordeon çalıram, kor olduğum üçün nә baş
verdiyini haradan bilim?

– Elәdi, qoca, elәdi, bağışla. Yaxşı, yenә axtararıq.
Misifuya yalnız iki zәrbә vurmuşdular – boğazından
vә sinәsindәn, hücum elәyәn qәddar deyilmiş. Pura Qarrote
Parroça dava-dalaşı sevmirdi.
– Ya adamlar sakitlәşsin, ya gecә qapını bağlayıb, hamını
yalnız gündüz buraxacam, mәn qalmaqalı xoşlamıram,
burada sәliqә-sahman olmalıdı.
Misifunun meyitini sürüyüb küçәyә qoydular, artırmanın
mәhәccәrindәn qanı sildilәr. Pura Qarrote karıxmış
madyanlara dedi:
– İndi hamınız susmalısınız, aydındı? Ən yaxşısı, baş
verәni unutmaqdı.
Anunsiya Sabadelye (Nunça) Qaudensioya dedi:
– Allah günahımdan keçsin, ancaq Misifunun ölümünә
sevinirәm.
– Mәn dә, Nunçinya, mәn dә sevinirәm.
– Üstәlik, kimin öldürdüyünü dә bilirәm.
– Onun adını yadından çıxar, bu haqda heç düşünmә.
Misifunu tezliklә unutdular, çünki yadda qalası hadisәlәr
bir-birini әvәz elәyirdi.
– Nunça, qәhvә verәrsәn?
– Gәtirirәm...
Senyorita Ramona atı yәhәrlәdib dağa qalxdı, Arentey-
roda iki polislә qarşılaşdı.
– Günortanız xeyir, senyorita, hara gedirsiniz?

243