Page 73 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Nodar Dumbadze

yolunmamışdılar. Deyәsәn, hәtta geyimlәrindәki dәyişiklik
xoşlarına da gәlmişdi – hәr halda, özlәrini çәkә-çәkә, lovğa-
lovğa gәzişirdilәr.
Sürücüm Tristanla mәn yalnız üçüncü gün duyuq düşdük:
Tamerlan hindәn çıxmırdı. Tristan Tamerlanı zorla hәyәtә
qovdu. Möcüzә mәhz bu mәqamda baş verdi: arvadları öz
hökmdarlarına sarı heç gözlәrinin ucuyla da baxmadılar.
Tamerlan nә dәnә, nә suya yaxın getdi. Tristan hinin qapısın -
dan aralanan kimi Tamerlan dәrhal içәri tәpilib, qaranlıq küncә
soxuldu. Hinә baş çәkdim, mәnә elә gәldi ki, Tamerlan zar-
zar ağlayır.
– Ona nә olub? – Tristan soruşdu.
– Xanımlardan utanır!
– Nә danışırsınız? Elә şey olar?! – Tristan әlini yellәdi.
– Sәnә deyirәm utanır, ya da özünü tәhqir olunmuş sayır.
– Üstündәn iki gün keçib, hәlә unutmayıb? Necә olsa da,
xoruzdu axı.
– Görünür, unuda bilmir. Bilirsәn, onların arasında da bu
cür qürurluları var...

***
Sәn demә, Tamerlan mәnim tәxmin etdiyimdәn dә qürur -
luymuş. O, beş gün hindәn çıxmadı. Altıncı gün pomidorları
sulayanda kiçik nәvәm Levan qaça-qaça gәldi, töyşüyә-
töyşüyә xәbәr verdi:
– Babacan, Tamerlan ölür!
Körpәnin çәnәsi әsir, yanaqlarından göz yaşı süzülürdü.
Hinә sarı getdim. Tamerlan yerdә uzanmış, gözlәri şüşә 73
kimi ifadәsiz idi, tir-tir әsir vә... gözlәyirdi.
– Ona kömәk elә, babacan! – balaca Levan yalvardı.
...Tamerlan uzanıb gözlәyirdi.
Tәәccüblәnmәyin: Tamerlanın gözlәrindә nә yalvarış, nә
qınaq, nә dә lәnәtlәmә-qarğış ifadәsi vardı – o gözlәrdә yalnız
arzuladığı ölümün intizarını görmәk olardı.
1982-ci il iyulun 14-ü axşamüstü saat 6-da Tamerlan
canını tapşırdı...