Page 72 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

onu – azca nәfәsini dәrmiş, yarıçılpaq Tamerlanı – kәnara
fırlatdı, zәrblә divara dәyәn Tamerlan ikinci sәsi eşitdi:
– Sәn neylәdin, ana! Axı bu Tamerlandı!
– Hә? Niyә vaxtında demәdin, fәnәri sәn tutursan axı? Bu
qaranlıqda necә ayırd elәyim Tamerlan hansıdı, Çingizxan
hansıdı? – Әsas divantutanın sәsi cavab verdi.
“Necә? Bütün bunlar sәhv üzündәn, kiminsә diqqәtsiz -
liyinә görә başıma gәlib?!.” – Bәdbәxt Tamerlan, az qala, hu -
şunu itirәcәkdi, amma sonra baş verәnlәr gözlәdiyi bütün
pisliklәri kölgәdә qoydu: hәmin güclü әl tәzәdәn çadıra
soxuldu, indi dә arvadlarını tutmağa başladı.
Cәhәnnәm düz yarım saat davam elәdi. Rәhmsiz әl
Tamerlanın zәrif, mehriban, gәnc arvadlarının köynәklәrini vә
alt paltarlarını soyundurdu. Ağlagәlmәz sәs-küydәn, qaqqıl -
tıdan, ağlaşma vә inilti sәslәrindәn çadırın divarları titrәyirdi.
Tamerlan iki dәfә arvadlarına qahmar çıxmaq istәdi, amma hәr
dәfә elә çırtma aldı ki, fikrindәn әl çәkmәli oldu, taleyinә
boyun әyib çadırın küncünә qısıldı.
– Buna bax, gör bu gic necә dimdiklәyir! – Cәza verәn әlin
sahibi qәzәblә dillәndi, De-Da-Linin büzdümündәn axırıncı
lәlәyi qoparıb, özünü çadırın altına buraxdı.
Araqvi dәrәsi üzәrindә zülmәt vә qatı sükut hökm sürürdü.

***
– Nodar, bir ora bax, gör Nutsa nә oyun çıxarıb! – Nanuli
mәni çağırıb yolunmuş toyuqları göstәrdi. – Heç olmasa, yazıq
xoruza rәhmi gәlәydi! – O, hәyәtin bir küncündә büzüşmüş
Tamerlana baxa-baxa gülüşünü zorla saxlayırdı.
72
– Doğrudan ha, xeyli iş görüb... – mәn dә gülümsündüm.
– Görünür, qaranlıqda toyuqla xoruzu ayırd elәyә bil -
mәyib. Eybi yoxdu, bir müddәt sonra yenidәn gözәllәşәcәk.

***
Qadınlar bәdbәxtliklәrә kişilәrdәn tez alışırlar.
Deyәsәn, quşlar alәmindә dә belәdi. Ertәsi gün Tamerlanın
arvadları utanıb-qızarmadan çadırdan çölә çıxdılar, elә bil heç