Page 64 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

Qapıdan çıxanda dülgәr ayağını lәngidib direktorun
keçmәsini gözlәdi.
– Buyurun, buyurun! – deyә Levan onu irәli buraxdı.
Dülgәr yöndәmsizcәsinә әllәrini havada oynatdı.
– Mağvala! – Levan katibәyә sarı çevrildi. – Mosidzeyә
zәng elә, bu yoldaşa maşın versin. Sәnsә Vaşadzenin yanına
get, o belә hallarda hamıya kömәk әlini uzadır.
– Çox razıyam, batono, özgә kömәk lazım deyil.
– Gedin, gedin.
Levan әlini uzatdı. Dülgәr әl verdi.
– Minnәtdaram.
– Dәymәz...
Levan otaqdan çıxdı.
“Sixarula”... Maraqlı addır... Görәsәn, o necә qadın imiş,
nә cür ailәdә anadan olubmuş, adını niyә Sixarula qoyub -
larmış? Görәsәn, o, öz adını hәyatda doğruldurmuşmu? Bu
dünyada Sixaruladan axır nә qaldı?
Gecә arvadının böyrünә uzananda dedi:
– Bir fәhlәmin arvadı ölüb. Bilirsәn, adı nә imiş? Sixa -
rula...
Qadın gülümsündü:
– Yazıq...
Levan sәhәr saat onda şәhәrin bir nömrәli xәstәxanasının
yanında dülgәrlә yanaşı durmuşdu. Böyründә sürücüsü,
dülgәrin iki ahıl qohumu, mәrhumu rayona aparacaq maşının
sürücüsü dayanmışdı. Dülgәrin bәnizi qaçmış oğlanları vә
onların qardaşağaları qara qapının yanında xosunlaşırdılar.
64 Hiss olunurdu ki, qohumları Levanın burada olmasından razı
qalıblar.
İki oğlan onlara tәrәf qaçdı, maşının bortunu açdılar.
Dülgәrin oğlanları, onların qardaşağaları üstünә ağ çәkilmiş
tabutu ehtiyatla gәtirdilәr. Dülgәr papağını әlindә tutub gözlәri
yol çәkirmiş kimi uzaqlara baxırdı.
Sixarula tabutun içindә uzanmışdı. Balaca, bәstәboy, ağ
saçlı qadındı. Şam rәngli cәfa çәkmiş ağ әllәri sinәsinin üstünә