Page 48 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

– Nә işinә qalmışdı! – kişi hiddәtlәndi. – Mәn özüm onun
axırına çıxacaqdım...
Gәlәn adam heç nә demәdi, sakitcә heydәn düşmüş kişini
yataq kisәsinin üstünә uzatdı. Çantasını açdı, yaralarını
sarımağa başladı.
– Artıq öldürmüşdüm, – o dedi. – Mәn özüm...
Kişi dinib-danışmadan onun yaralarını sarıyırdı. Yaralı as-
tadan inildәyir, canını dişinә tutub dözürdü.
Şam ağacına ağacdәlәn qonub ağacı dimdiklәmәyә
başladı. Bir anlığa dayandı, dәldiyi yerә baxıb yenidәn döyәc -
lәmәyә davam elәdi. Kişi inildәyә-inildәyә ağacdәlәnә göz
qoyurdu. Gәlәn kişi dә başını qaldırıb quşa baxmağa başladı.
Ağacdәlәn var gücü ilә ağacı dimdiklәyir, ağacın xırdalanmış
qabığı yerә yağış kimi tökülürdü. Quş arabir dayanır, yenidәn
dimdiklәmәyә başlayırdı. Qabığın altında böcәk olduğunu hiss
edәn ağacdәlәn daha tez-tez zәrbә endirir, nәhayәt qabığı
dәlmәyә çalışırdı. Axır ki quş yorulub әldәn düşdü, daha ağacı
döyәclәmәyә gücü çatmırdı. Amma yenә dә әl çәkmәdi, azacıq
dincәlәndәn sonra yenidәn ağacı dimdiklәmәyә başladı. Lap
bezib әldәn düşdüyü mәqamda kök böcәyi dimdiyinә keçirdi.
Artıq uçub getmәyә hazır laş dı… qanadlarını gәrib havaya
qalxmaq istәsә dә, bunu bacar madı, daş kimi kişinin ayaq -
larının yanına düşdü.
Kişi diksinib geri çәkildi. İkisi dә tәәccüblә dimdiyindә
böcәk olan ağacdәlәnә baxırdı.
– Bax, elә hey “mәn özüm, mәn özüm” deyirsәn!.. Ucuz
qurtuldun! – Gәlәn kişi gülәrәk dedi, hәmin mәqamda qәfildәn
48 quş qımıldandı, qalxıb gözlәrini açdı, bir müddәt matdım-
matdım adamların üzünә dikdi. Sonra yerindә çırpındı vә uçub
getdi.
Gәlәn kişi ağzını açıb göyә baxırdı.
Yaralı gülmәkdәn özünü saxlaya bilmәdi.