Page 45 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 45

Cabua Amirecibi

          itirmiş, әldәn düşmüş dişi yırtıcı birtәhәr gücünü toplayıb,
          yoldaşının dadına çatdı – qәfildәn kişinin belinә atılıb, boy-
          nundan yapışmaq istәdi. Ancaq artıq bayaqkı gücü yox idi,
          buna baxmayaraq, taqәtdәn düşmüş çәnәlәri ilә kişinin başını
          vә peysәrini dişlәmәyә başladı. Az sonra erkәk yırtıcı da özünә
          gәldi. Artıq vәhşi pişiklәr üstünlüyü әlә almışdılar; cәmi bir
          neçә saniyә әrzindә kişi ölümcül tәhlükәylә üz-üzә qalmışdı.
          Sifәti qana bulaşmışdı, vәhşi pişiklәr sәbirsizliklә kişinin yerә
          çökmәyini gözlәyirdilәr, o isә yerindәcә dimdik dayanmışdı.
          Daha düşünmürdü – sadәcә yerindә dayanmışdı, vәhşilәrin hәr
          tәrәfdәn onu didmәsinә tamaşa edirdi. Amma dumanlı şәkildә
          dә olsa, başa düşürdü ki, hәr keçәn an gücünü, taqәtini daha
          çox itirir. Birdәn-birә sanki qollarına әlavә güc gәldi, erkәk
          yırtıcını havaya qaldırıb, qәzәblә çay daşlarına çırpdı. Sonra
          dişi yırtıcının boynundan yapışıb, özündәn uzağa tulladı vә
          qeyri-insani sәslә hayqırmağa başladı:
             – Yooox!
             İki addım atıb, aşağı әyildi, xәncәrin dәstәyindәn bәrk-
          bәrk yapışdı, belini düzәltmәk istәdi, lakin qәfildәn gücdәn
          düşmәyә başladı, başı fırlandı, dizlәri boşaldı, bir dizinin
          üstünә çökdü. Meh kürәyindәki yaraları göynәdir, yırtılmış
          köynәyinin cırıqlarını havada yellәdirdi. Quşların sәsi yenidәn
          eşidilmәyә başladı.
             Kişinin başı hәrlәnir, bәdәni sızıldayırdı. Erkәk yırtıcı
          ağacın yanında göründü, o bir daha irәliyә atılmaq üçün fürsәt
          axtarırdı, lakin onun da ağrıları vardı, gözlәrindәn yaş gәlirdi,
          bir az aralıda isә dişi yırtıcı yaralarını yalayır, arabir dә kişiyә
          baxır, boğazını arıtlayır, möhkәm mırıldayırdı.           45
             Kişi qoluyla sifәtinin qanını sildi – caynaq yerlәrinin
          ağrısından gözlәri yaşardı.  Ağrıların kәsmәsini gözlәdi,
          dәrindәn nәfәs alıb döyüş meydanını gözdәn keçirdi vә mәyus-
          mәyus dillәndi:
             – Kaş kimsә mәni görәydi!.. Bu qәdәr zәhmәt boşa
          getmәlidir?!. Bu qәdәr... şey... – o, әllәriylә başını tutdu.
             Qan üzüaşağı axıb, buxağında laxtalanırdı. Gözlәrinin
          altında da qan laxtaları gözә dәyirdi... Hiss edirdi ki, nәyin
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50