Page 41 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Cabua Amirecibi

MӘN ÖZÜM

ürkülü avqustun son günlәri idi, dәrә gün işığına qәrq
Bolmuşdu. O, dayanmadan çayın kәnarıyla addım -
layırdı. Çiynindәn iri çanta asılmışdı. Çantanın içindә yataq
torbası vә sәyyahların ins-cins olmayan yerlәrdә istifadә etdiyi
bir neçә şey-şüyü vardı. O biri çiynindәn tüfәng sallanırdı,
kәmәrindәn köhnә xәncәr, geoloq çәkici asılmışdı. Düzәn -
likdә, sürәtlә axan çayın kәnarındaydı, әtrafını keçilmәz meşә
sarmışdı. Meşә elә sıx idi ki, bәzәn xәncәrdәn istifadә etmәli
olurdu. Brezent paltarına pıtırğanlar yapışmışdı, tüfәngi vә bel
çantası ora-bura dәyirdi.
O, açıqlığa gәlib çıxdı, ayaqlarının altında qum xırçıl -
dayırdı. Qoluyla alnının tәrini silib fikirlәşdi:
“Nә düzdәn keçmәk olur, nә dә dәrәdәn. Sıx meşәdәn
keçmәk – yuxarı sürünmәk kimi bir şeydir! Düzdür, “sürün -
mәk” qınaq kimi sәslәnir, ancaq hәyat da belәdir axı – bәzәn
yerimәk әvәzinә mәhz sürünmәli oluruq!”
O, gülüb dәrәyә tәrәf boylandı. Dağların әtәyindәki
çaylağa doğru әyri-üyrü yol uzanırdı. Qayalığın üstünә qalxdı,
amma artıq çayın qırağıyla irәlilәmәk mümkün deyildi.
Yenidәn meşәylә, enişli-yoxuşlu yollarla getmәli, qayaların
üzәrindәn keçmәli idi. Belә dә etmәk istәyirdi, amma elә bu
vaxt qayanın üzәrindә, sudan üç metr aralıdakı hündürlükdә
qar gördü. Oranı yaxşı-yaxşı gözdәn keçirdi. Sonra tüfәngini,
bel çantasını yerә qoydu, kәmәrini açıb çaya tәrәf getdi. Ra-
hatca irәlilәyirdi, deyәsәn, artıq yola-rizә alışmışdı. Amma 41
birdәn-birә sürüşüb, şappıltıyla suya düşdü. Dәrhal başını
sudan çıxardı, bir müddәt özünü axına buraxdı, sonra suyu
yarıb üzә çıxdı.
“Ay insan balası, uzaq yolla get dә, rahat get... eybi yoxdur,
әvәzindә çimdim, sәrinlәdim... yoxsa tәhlükәsiz çimmәyimә
kimsә mane olurdu?.. Vәssalam, geriyә yol yoxdur! Yoluma
davam edәcәyәm!”.