Page 332 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

dә dözmәk lazımdı. Hәlә arzuladığım mәqam yetişmәyib.
Hәmin mәqamacan gizlicә sevinir, inanırdım ki, üzbәüz binada
taleyimә yazılmış yeganә insan yaşayır... Tәәssüf ki, bu sirri
bölüşmәyә bir kәs yoxdu!
İki hәftәdәn sonra o öz pәncәrәsindәn böyük kağız asdı.
Kağızda iri, qırmızı hәrflәrlә yazılmışdı: “Sabah saat yeddidә
opera teatrının bağında”. Fikrini dәyişәcәyindәn qorxa-qorxa
tәlәsik başımı tәrpәtdim. O isә kağızı bükürdü, hәrәkәtimi
görmәdi. Hәmin axşam çox güldüm, Nuqzarı da güldürdüm,
ona, Allah bilir, hardan yadımda qalmış bir yığın lәtifә
danışdım, gözlәrim yaşaranacan qәhqәhә çәkdim, qıçlarımı
oynatdım, hәm dә unutmamaq üçün öz-özümә tәkrarladım:
“Sabah saat yeddidә”.
Hәmin axşam evә çatmağa tәlәsirdim. Nә qәdәr işlәrim
var! Görüşә tәxminәn iyirmi dörd saat qalırdı! Arzuladğın
kişiylә görüşmәk üçün özünә әl gәzdirmәyә iyirmi dörd saat
az müddәtdi. Onun pәncәrәsinin pәrdәsi yaşıldı. Görünür, yaşıl
rәngi çox sevir. Qarderobuma ciddi nәzәr salmalıyam. Orada
mütlәq yaşıl don, ya da köynәk olmalıdı. Yoxdusa, rәfiqәmdәn
bir günlüyә almalıyam. Bütün gecәni oyan-buyana çevrildim.
Deyәsәn axır ki, yuxuya gedә bildim, çünki yuxuda görüş
günümüzü gördüm: isti qar yağırdı, bağdakı uzun oturacaqda
әylәşmişdim, ayaq barmaqlarından fәrqli olaraq, әl barmaqları
istiydi, çünki o, әllәrimdәn yapışmışdı, qızdırmaq üçün hovxu -
rurdu. “Bax, orta barmağımda ziyil var”, – deyib gülürәm,
onun әllәrindәn bәdәnimә keçәn hәrarәtә tab gәtirә bilmirәm.
Sonra oturub ağ gilas mürәbbәsi yeyir, çiyidini ağzımda
332 fırladıram, o isә masanın altında sürünә-sürünә rәfiqәmin
qızıyla oynayır. Rәfiqәm üzbәüz әylәşib işarәylә soruşur ki,
bәs o kimdi, mәnsә qәhqәhә çәkib gülür, onun maraq dolu
nәzәrlәrini vecimә almıram.
Sәhәr saat doqquzda işә zәng vurdum, dedim ki, özümü
pis hiss elәyirәm, üstәlik, öskürdüm dә. İndi işә getmәyә halım
yoxdu! Allaha şükür, icazә verdilәr. Saat yeddiyә lap az
qalırdı! Paltar dolabımda yaşıl don varmış. Düzdü, o qәdәr dә
tәzә deyil, amma eybi yox, әsas odur ki, rәngi yaşıldı. Bu,