Page 316 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 316

Görcö nÿsri antologiyası

                   – Tәmizlәmәk üçün aerozolları havaya buraxırsan, onda
               heç nә görünmür. Axır-axırda dәli deyilsәn ki, canına qәsd
               elәyirsәn, özünü elә göstәr ki, guya işlәyirsәn...
                   – Evdә kamera olmasından qorxuram...
                   – İnanmıram; kamera, adәtәn, uşaqlılarda olur. Sәn mәn -
               nәn xәbәr al, bunların balaca oğlu yaman şitәngidi, elә hey әl-
               ayağa dolaşır...
                   – Hә, düzdü... Gedәnә yaxın bunlara nәsә bir mәktub
               gәldi... İtmiş tutuquşu barәdә... Axtarmağı mәnә tapşırdılar,
               dedilәr, hәyәtdә ağacların arasında axtar.
                   – Özünü elә tut ki, guya axtarıb tapmayıbsan, nә
               bilәcәklәr? Dincәl, özünü işә görә hәlak elәmә, onsuz da, heç
               kim qәdir-qiymәtini bilmәyәcәk. İşlәrinә gәlmәyәndә heç “sağ
               ol” da demirlәr, qolundan tutub mitilini bayıra atırlar. Eh,
               әvvәllәr mәn heç belә deyildim. Bura ilk dәfә gәlmirәm ki...
               Ağır günlәrin üstünü açıb-ağartmaq istәmirәm. Dayan, o
               mәktubu atmayıblar ki?
                   – Hansı mәktubu?
                   – Necә yәni, hansı mәktubu? Hansında ki itmiş
               tutuquşundan söhbәt gedir.
                   – Arvaddaydı, hara qoyduğu barәdә tәsәvvürüm yoxdur.
                   – Atmayıb, yәqin, gizlәdib, axtar tap, tәrcümә elә. İçinә
               yet, gör nә mәsәlәdi, tutuquşunu axtarmağı nahaq yerә
               tapşırmayıblar ki... Görünür, tapana pul verirlәr. Mәnimkilәr
               iti itirәndә tapana beş min boyun olmuşdular.
                   İrma ilk dәfә kağız-kuğuz yığılan yerә cumdu vә dostunun
               gümanı düz çıxdı, mәktubu tapa bilmәdi. Sonra hәr şeyi tәkrar
        316    yoxladı. Amma nahaq: Merinin ikinci mәrtәbәyә qalxmadığını
               yaxşı xatırlayırdı. Ona görә yenә dә diqqәtlә gözünü ora zillәdi
               vә baxışları kağız qoyulan dәmir qutuda ilişib-qaldı. Bu qara
               qutu ki, içindә möcüzә saxlayır! Onu da hәmişәki kimi bu
               sәhәr tәmizlәmişdi, bağlı olmadığını yaxşı xatırlayırdı. İndi
               isә müvәqqәti olaraq üstü örtülmüş örtüyün altında qırağı
               qatlaqlı mәktubu özündә gizlәyirdi. Mәktub elә bil quştәk
               ayağını qatlayıb stolun küncünә qısılmışdı.
   311   312   313   314   315   316   317   318   319   320   321