Page 300 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 300

Görcö nÿsri antologiyası

               addımlıqda olursan, qapaq nәyinә lazımdır?” Bu uğursuzluq -
               dan sonra kişinin kefi pozulur, evdәki tәkliyi dә onu bir yandan
               karıxdırır, telefon zәnglәrinә belә cavab  vermir. Buna baxma-
               yaraq, dostları kişini tәk qoymur, qonaq gәlirlәr.
                   Gecәni onunla birgә keçirәn dostları sәhәr deyirlәr ki,
               Tiflisә gedәk, bir az fikrin dağılsın, burada dәli olarsan. Lakin
               әrin başqa planları var.
                   O, qonaqlarını yola salan kimi, yenidәn qonşulara baş
               çәkir. Hamıya eyni, qәribә sual verir: qatığı Tiflisә satmağa
               aparanda nә cür qapaqlardan istifadә elәyirsiniz? Әksәriyyәt
               plastmas qapaqdan istifadә elәdiyini deyir. Müştәri boş banka
               gәtirәndә qatıqsatan dolu bankanın qapağını götürür, müştә -
               riyә qapaqsız verir, qapağı isә aldığı boş bankanın ağzına
               keçirir. Qatıqsatan qonşuların dediklәrinә görә kitabdan qopa -
               rıl mış vәrәqlәrlә bankaların ağzını qatığı mağazaya tәhvil
               verәndә, ya da bazara çıxaranda kağızla bağlayırlar, çünki
               plastik qapaq kәndçinin evindә çox vacib әşyadır, onu
               müştәriyә elә-belә vermәk olmaz. Kağız qapaqlar elә buna
               görә yaranıb. Ağ kağız, yaxud tәzә dәftәr pulla satıldığı üçün
               kәndçi qapaqları köhnә, yararsız, tullantı kitabların vәrәq -
               lәrindәn düzәldir.
                   Qonşuların söylәdiklәrini, әslindә, arvadım mәnә demişdi.
               Bu әhvalatın bizim barәmizdә olduğunu bir daha tәkrar
               etmәyim dә yersizdir. Amma indi görün әr – daha doğrusu,
               mәn – bir kitabı tapmaqdan ötrü nә әziyyәt çәkir? Demәk olar,
               arvadım hәtta mәni bir balaca әlә salır. Hәmçinin burada pa -
               rodiya elementlәrini dә görmәk olar. Siz axı tanımadığım bir
        300    kitab әlimә keçәndә nә qәdәr hәyәcanlandığımı bilmirsiniz.
               Bir müddәt mütaliәdәn dә soyuyuram. Kitabı әlimә götürürәm,
               yerә qoyuram, götürürәm, qoyuram. Әlimdә fırladıram, iki
               sәhifә oxuyuram, uzanıram, deyirәm çәtindir (amma әslindә,
               çox vaxt çәtin olmur), nә vaxtsa da oturub rahat oxuyacağam.
               Kәnardan baxanda çox gülmәli görünür.
                   Arvadımda uyğunlaşma qabiliyyәti çox güclüdür. Әlimә
               pul düşәn kimi evә kitab daşıyıram, onda da arvadım: “O
   295   296   297   298   299   300   301   302   303   304   305