Page 291 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Øota Èataøvili

hamısını – doqquz iri çamadanı vә çantaları düşürdük. Juka
özünü itirmiş halda, sifәtindәki iltifatı saxlamağa çalışa-çalışa
gah Oksanaya, gah da bizә baxırdı. Bu qәribә gün başa çatırdı.
Oksana söz verdi ki, anamı, arvadımı vә qızımı görmәk üçün
bizә gәlәcәk.
Dәhliz Oksananın çamadan vә çantalarıyla doluydu,
qәfildәn birindәn әtirli yağa oxşayan maye axmağa başladı.
Oksana hәmişә kitablarını, paltarlarını, dәrmanlarını, keçmi -
şini... özüylә götürürdü, çünki yalnız onların arasında ölmәk –
әgәr ölәcәksә – özü dә mәhz Tbilisidә (nәyә görәsә) dünya -
dan köçmәk istәyirdi; mәhz hәmin mәqamda әtirli yağa
oxşayan maye çantadan sızmağa başlayır, Maya da xaç çәkib
deyir: “İlahi, möcüzә göstәr: әzabkeş, xeyirxah, mavigöz
Oksananı ölümdәn qurtar!”
Maya ikonanın qarşısında dua elәyir, mәn әlimlә üzümü
örtüb ağlayırdım, Oksana isә möcüzәli tәrzdә gücünü toplayıb
çamadan vә çantaları özü pillәkәnlә aşağı endirdi. Nә mәni,
nә anamı kömәk elәmәyә qoydu. Maya dәrhal başa düşdü ki,
mübahisәnin mәnası yoxdu, oturub mәktub yazmağa başladı.
Hәr şey Oksananın gedişi – növbәti etiraz әlamәtiylә başa
çatdı.
“Biz ölümü evdәn qovduq...”, – Maya dedi. Üçaylıq Xatia
ağladı. Elә tәsәvvür yaranırdı ki, hamının qorxduğunu
duyduğuna görә yaxınlaşmağa, toxunmağa cәsarәt elәmәyib
uzaqdan-uzağa ona gülümsәyәn Oksana üçün ağlayır.
Öyrәşmәdiyimiz amansız “QİÇS” kәlmәsi evimizә
gözlәnilmәdәn soxuldu. “Oksana QİÇS-ә yoluxub?” “Yәqin,
QİÇS-ә yoluxub, sadәcә demir...” “Özünüzә yazığınız gәlmir, 291
barı uşağa yazığınız gәlsin..” “Bir ona baxın, bәyәm başına nә
gәldiyi aydın deyil?..” “Dәhşәtә bir bax! QİÇS!..” “Bu Oksana
yaman hәyasızdı, QİÇS-lә camaatın evinә soxulur!..” (1998-
ci il aprelin 25-i. 20:50. Oksana hәyasız deyil. Oksana ölür.)
Oksana xәstәliyinin adını bizә dedi, uzun bir sözdü, yadımda
qalmadı. Peşәcә hәkim olan әmim oğlu sorğu kitabına baxdı,
orada yazılmışdı ki, çox nadir xәstәlikdi, bu xәstәliyә, әsasәn,