Page 222 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

Sarsaq öncәduyum çulğamış halda Andronun emalatxana -
sına yollandım. Çoxdan belә hәyәcanlanmamışdım.
Emalatxana bağlıydı, ancaq Andronu gözlәmәyi qәt
elәdim. Adәtәn, burada gecәlәyirdi. “Filmin baş qәhrәmanları –
Kişi vә Qadın, – fikirlәşdim, – filmin ssenariçilәri – Kişi vә
Qadın”. Bu “Kişi vә Qadın”dan azad ola bilmәzdim.
“Evә get”, – dodağıma yapışmış siqareti yandırmağa cәhd
elәdiyim kibrit çöpünün әlimdә titrәdiyini görüb özümә
deyirәm.
Qaranlıqdan iki kölgә peyda olur. Onlara yaxınlaşıram.
– Vallarımı niyә sındırdın? – hündür kölgәdәn soruşuram.

10
O vaxtdan az qala bir il keçib. Bu vaxt әrzindә heç evdәn
çıxmamışam. Pәncәrәdәn fәsillәrin necә dәyişdiyinә baxıram.
Bu, bir qәdәr maraqlı olsa da, darıxdırıcıydı. Ünsiyyәtdә
olduğum yeganә adam Esmaydı. Axşamlar ata-anasına teatra
getdiyini deyib oğrun-oğrun yanıma gәlir vә danışmağa
başlayırdı – kim kimin xoşuna gәlir, kim kimә nifrәt elәyir,
kim ölüb vә s. Bir sözlә, mәn evdәn çıxmadan Tbilisinin bütün
xәbәrlәrini öyrәnirdim. Aramızda dostluq, hәtta qohumluq
ünsiyyәti yaranırdı. Bәlkә dә qәribәdi, qadınla kişi tәk qalanda
qeyri-iradi başqası haqqında düşünmәyә başlayırlar...
Mәnimlә Esmanın da belә mәqamları olurdu. Amma hәr
dәfә belә anlar gәlib çatanda ya mәn deyirdim ki, yatmaq
istәyirәm, ya da o, sakitcә çıxıb gedirdi. Esma otaqdan çıxan
kimi onun varlığını unudur, Androyla Lili haqqında düşün -
mәyә başlayırdım. Esma deyirdi ki, bir yerdә yaşayırlar. Elә
222
ondan da öyrәndim ki, tezliklә sәrgi salonlarından birindә
And ronun işlәrindәn ibarәt sәrgi olacaq.
Mәn salona girәndә orada oturanlar pıçıldaşdılar. Tanışla -
rımın, demәk olar ki, hamısı burdaydı. Andro mәni görmәdi.
O, mikrofona nәsә danışan alman qonağa diqqәtlә qulaq asırdı.
Mәn salonun o başındakı stulda oturdum. Pәncәrә şüşәsindә
öz әksimi gördüm: çirkli, köhnә kostyumdayam, üzüm tük-
lüdü.