Page 221 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Merab Abaøidze

Dinmәzcә ona baxdım. Sonra elә qәhqәhә çәkdim ki, pәn -
cәrәlәrin şüşәsi cingildәdi. Sonra:
– Bura bax, onda hәddini aşma, – pıçıldadım. – Bәs...
Onda... Külqabı nәydi? – azca ara verib soruşdum.
– Azacıq sәhv elәdim, – Givi güldü. – Mәni sәhәr görәy -
din, qayınanamın dalınca yüyürüb qışqırırdım ki, onun kölgә -
si yәm.
O, elә ilhamla danışırdı ki, qorxuya düşdüm: doğrudan da,
dәli ola bilәr.
“Ey mәni yoluxmağa gәlәn müqәddәs әzabkeş. Dәrd
yatağında uzanıb göz yaşlarımı çay kimi axıdıram... Sınmış
sәsә dönmüşәm. Gözәgörünmәz qüvvә mәni sındırdı vә dәniz
sahilinә sәpdi. Mәn necә bütövlәşim?!” – o, kiminsә qapıya
yaxınlaşdığını duyub yenidәn başladı. Amma mәn bilirdim ki,
valların sındırılmasından dәhşәtli әzab çәkir. Bu tamaşa ondan
ötrü özünәmәxsus silah idi, indi ağlına gәlәni danışa vә elәyә
bilәrdi. Elә buna görә dә qorxurdum ki, bu rol uzunmüddәtli
ola bilәr. Belә oyunların axırının nәylә qurtardığını bilirdim.
– Әgәr bilsәydin, sәnә necә nifrәt elәyirәm, – Givi kimәsә
dedi vә gözlәrindәn yaş axdı.
Bu, hәqiqi göz yaşlarıydı.

9
Eyvanda oturub yazdığımı cilalayırdım. Şeirlәr pis deyildi,
amma duyurdum ki, onlarda nәsә çatışmır. Artıq gün batırdı.
Başa düşdüm ki, bu gün daha heç nә elәyә bilmәyәcәyәm,
geyinib küçәyә çıxdım.
Liligilә getdim. Ketino pәncәrәdәn baxırdı. 221
– Lili evdә yoxdu, – salamıma cavab verdi.
– Nә vaxt qayıdacaq?
– Bilmirәm... Sәnin yanına getdilәr... – O fikrә daldı, sonra
ağlına gәlәn fikirdәn can qurtarmaq istәyirmiş kimi başını
silkәlәdi.
– Çoxdan?
– Sәhәrdәn... İstәyirsәn, onlar gәlәnәdәk burada gözlә...
– Sağ ol, getsәm yaxşıdı.