Page 218 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

tanışdı, ancaq Andronun narazılığı öz tablolarıyla son hәddә
çatırdı.
Yadımdadı ki, sükutdan zәhlәsi gedir. Onun çılğın tәbiәti,
doğrudan da, ideyalar vә ehtiraslar axınına çevrilmәyә bilmәz -
di. Ola bilsin, duyurdu ki, buna görә әsәrlәrindәki ehtirasın
müәyyәn hissәsi itir, amma hәr halda, özünü әlә ala bilmirdi.
Sizә elә gәlir, Andronun narazılıq duyğusundan danışanda
öz ziddimә gedirәm, amma bu hiss insanda, yaxud tәbiәtdә
mәhz nәyi diqqәtindәn yayındırdığını başa düşmәsә dә, bitkin
tablolarına münasibәtdә üzә çıxırdı.

7
Universitetin qabağında rastlaşdıq. Gözlәnilmәdәn. Hiss
elәdim ki, Lili utanır. Bacısı yanındaydı. Qәrara gәldim ki, on-
lara yaxınlaşmayım, amma Lili özü mәni çağırdı.
– Harada itib-batmısan? – gülümsәdi.
Ketino mәnimlә soyuq salamlaşdı.
– Mәn qaçdım, – o, Liliyә dedi, – Sәni nahara gözlәyi -
rәm!
Bizdәn elә qәfil aralandı ki, elә bil cüzamlıyıq.
– Diplom işini çıxdaş elәyiblәr, ona görә dә cin atına
minib, – Lili dedi. – Harada itib-batmısan? – tәzәdәn soruşub
onun qoluna girdi.
Varazisxeviyә döndük. Bağa girdik. Skamyalar yaşdı, qu-
rusunu tapıb oturduq. Soyuq idi. Sarı qum tunc-boz rәngli
sәmay la xoşagәlәn ahәng yaradırdı. Bu bağı sevirdim, ağac -
ların başıyla tikә-tikә olunan sәmanı saatlarla seyr elәyә bilәr -
218 dim. Mәn özümü toz-torpağın içindә yıxılıb qalmış ağcaqayın
kötüyünün bir parçası sayırdım, tәsәvvür elәyirdim ki, hörüm -
çәyin toxuduğu toram, ağ-qara saflığı vә sarı çatışmazlığıyla –
bu bağam... Lili mәndәn nәsә soruşdu. “Gedim?” – elә bil
yuxu içindә eşidirdim. “Gedim?” – bütövün bir parçası soru -
şurdu. İkinci parça duyurdu ki, birinci parça o düşündüyü kimi
düşünmür. Nәsә baş vermiş, bütövlük parçalanmışdı. Bәlkә
dә, әksinә, ikinci parça başqa cür fikirlәşir...