Page 211 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Merab Abaøidze

sözlәrinә belә şübhә elәmirdi. O haradan bilәydi ki, bu pulları
mәnә verir.
Qapını açıb Lilini irәli buraxdım.
– Hә-ә, bu günә hansı planımız var? – divana әylәşib
soruşdum.
– Cәhәnnәm ol öz planlarınla! Söz verdiyini elәmirsәn,
sonrasa....
– Bәlkә, Tamrikogilә gedәk?
– Onun bizlik halı yoxdu, gecә-gündüz mәşq elәyir.
– Demәli, getmirik.
– Yaman qәribә adamsan. – Lili güldü. – Harasa getmәk
istәyirdinsә, mәni bura niyә dartıb gәtirmisәn?
Sual tamamilә mәntiqliydi.
– Demәli, burada qalırıq?
– Әlbәttә.
– Hә dә, şübhәsiz ki, qalırıq...
Lili mәnim pijamamda var-gәl elәyirdi.
– Örtülmür, – onun soyuducunun qapısıyla әllәşdiyini gö -
rüb dillәndim.
– Gәlib yanımda oturdu. Görәydiniz, necә gözәldi! Ayaq -
la rını köhnә örtüklә bürüyüb oturur vә heyranlıqla mәnә baxır.
– Bilirsәn, nә haqda fikirlәşirәm?
– ...
– Gül köşkünün yanında durmağın yadıma düşüb. Amma
şeir oxuma, zәhmәt olmasa.
– Cәhәnnәm olsun şeir! – dedim. – Qoy şeiri keşişin oxu -
sun sәnә.
211
2
Sәhәr tәzәcә yuxuya getmәyә hazırlaşırdım ki, kimsә
qapını taqqıldatdı. Qorxmuş Lili tez-tәlәsik geyinib şkafın
arxasında gizlәndi.
– Qorxma, yәqin Androdu, – dedim vә qapını açmağa get-
dim.
Andrо özünü içәri saldı. Rәngi ağarmışdı.
– Gizlәnmә, – o, gözünü mәndәn çәkmәdәn Lilini sәslәdi.