Page 14 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

– Nәzәrә alaraq... Bir halda ki... Ona görә dә... Ona görә
dә Abdulla Kәrim oğlu on il müddәtinә azadlıqdan mәhrum
edilsin.
Hakimlәr qayıdıb getdilәr. Abdulla yerindә donub-qal -
mışdı, o, çıxanların ardınca baxır, qımıldanmırdı. Sonra çevri -
lib, camaata göz gәzdirdi, acı-acı gülümsәdi vә boğuq sәslә
haray tәpmәyә başladı:
– Allah, bu nә xәbәrdir?! Allah, bu nә işdir!
Zöhrә qırmızı әllәrini dingәli başına çırpıb zarıdı, Fatma
qışqırıb әrinә doğru yönәldi. Balaca Vәlinin civiltisi salonu
başına götürdü. Abdullanın iri gözlәri bәrәlmişdi, o, gözlәrini
hakimlәrin çıxdığı qapıya zillәyib oturmuşdu. Nәhayәt, onların
geri qayıtmayacağına әmin olduqdan sonra, nәzarәtçilәrә
doğru çevrilib, sәsini başına atdı:
– Vallah, bilmiram!.. Billah, ar visi. Yey boq, maya net!
Yey boq! Yey boq!

II
Bir saat sonra Abdulla iki nәfәr gözәtçinin müşayiәtilә
küçәdә addımlayır, әllәrini yellәyir, mızıldanırdı:
– Allah, bu nә iş idi?
Fatma vә Zöhrә onun ardınca düşmüşdülәr; arabir xoş
sözlәrlә onu sakitlәşdirmәyә, tәskinlik vermәyә çalışırdılar.
Ortacala tәcridxanasına çatanda Abdulla geri çevrildi, gözәt -
çilәrin әllәrindәn dartınıb çıxdı, anasını, uşağını, arvadını enli
sinәsinә sıxıb, burnunun altında nәsә demәyә başladı.
Borçalı azәrbaycanlısının beli bükülmüşdü, dili söz
14 tutmurdu, dodaqları titrәyirdi, iri başını hәr iki qadının çiyninә
qoyub, öz uşağı kimi ağlayırdı.
Qadınlar da ona sarılıb şivәn qoparmışdılar. Qorxmuş
gözәtçilәr mәhbusu qadınların әllәrindәn güclә qoparıb, böyük
tikilinin dәmir ağzına atdılar.
Abdulla ilk dәfәydi ki, özünü “kişi kimi” apara bilmә -
mişdi: ilk dәfәydi ki, hamının gözü qarşısında ağlamış, insan -
lar onun göz yaşlarını görmüşdü.