Page 12 - Bagater Arabuli_Layout 1
P. 12
Bağater Arabuli
Yazıq Buba ağladı
baş-gözünә döyә-döyә:
– Ölümün dә bir oğlu olaydı kaş,
kaş ayrı bir ölüm övladını alaydı әlindәn:
bәlkә, anlayardı dәrdimi onda...
Buba o gündәn yaxın durmadı suya:
– Zavallı oğlumu әlimdәn alıb
günaha batan su,
ta bundan da böyük zülm olardımı?
Kösövә dönsә dә ağzımda dilim,
içmәyәcәm sәni, içmәyәcәm.
* * *
Bu gecә dә
Hәmin qara ev, hәmin qara tavan,
sırayla düzülmüş hәmin qara dirәklәr...
Ayın köhnә,
közәrәn lampası
yenә dә gözlәyir
gündüz sәyahәtindәn qayıdan
yorğun yolçuları.
* * *
Niyә susmusan?
Öz simlәriylә mәnә
gözәl nәğmә oxuyan sәn deyildinmi?
Evim quşların sәsiylә dolurdu elә bil.
Sәn deyildinmi şәfәq kimi
sükutumu deşib keçәn?!
12
