Page 341 - "Zəfər və ilğım"

lәrdәn azad olmaq, beşikdәn son nәfәsәcәn bizi qarabaqa- 341
ra izlәyәn tәnhalıqdan qurtulmaq demәkdir. Elә deyilmi?

– İnsanın öz qәribәliklәrini bölüşmәsi – mәncә, әsas
mәqsәd budur… – Samoylov öz mülahizәsini sәslәndirdi.

– Әlbәttә, bunu da nәzәrә almaq lazımdır. Elә adamlar
var ki, onların dilini açmaq müşkül mәsәlәdir. Mәncә, siz
dә belә adamlardansız. Amma şәrti olaraq… özü dә bu ya-
xınlardan etibarәn.

– Yoxsa ekstrasenssiz?
– Yox, din xadimiyәm. Krımdanam, Alma-Atada keçirilәn
konfransa gedirәm. Arvadım hәmişә mәnimlәdir.
– Dediz ki, mәn bu yaxınlardan etibarәn, şәrti olaraq
hansısa insan tipinә aidәm. Niyә yaxınlardan etibarәn?
– Çox gәrginsiz. Oturuşunuzu heç dәyişmirsiz. Qәzeti
dә әsәbi halda vәrәqlәyirsiz. Gözünüzü qәzetdәn çәkmәk
istәmirsiz, narahat fikirlәrin cәnginә düşmәkdәn qorxursuz.
– Hә, müşahidә qabiliyyәtinizә söz ola bilmәz. Bu,
ağıldan-bilikdәn irәli gәlir, yoxsa mәnәvi zәnginliyin nәti-
cәsidir?
– Biliyin öz yeri var, ancaq әsas mәsәlә bilikdә deyil.
– Siz bütün bunları burda oturduğumuz qısa müddәt әr-
zindә müşahidә etdiniz?
– Elә dә qısa müddәt deyil.
– Axı siz mәnim üzümü dә görmürdüz! – Samoylov
tәәccüblәndi.

– Yox, görürdüm. İnsanlar Tanrının әlamәtlәrini daşıyır.
Bu әlamәtlәri insanın üzündә, yerişindә, baxışlarında, әn
çox da әmәllәrinin seçimindә müşahidә etmәk olar…

Bu sözlәrdәn sonra Samoylov qәribә tәsir bağışlayan
yolyoldaşına tamam başqa gözlә baxmağa başladı. Kişinin
sözlәrinә sanki ruhun canlı enerjisi hopmuşdu. Onun batıq,
qonur gözlәrindә narahat, әzablı hәyatın izlәrini görmәk
olardı. Әn maraqlısı onun danışıq tәrzi idi: o, öyüd-nәsihәt