Page 202 - "Zəfər və ilğım"
P. 202
vun şansı sıfıra bәrabәr idi. Taqanka “tayqa”sının sahiblәri
iki ürәk dostu – Vısotski vә Laert rolunun ifaçısı Zolotuxin
idi. İnsafәn, Zolotuxin özünü lәyaqәtli apardı: Samoylova
yaxınlaşıb, onu tәbrik etdi vә zarafatla dedi:
– Mısmırığını sallama.
“Hamlet”in ilk mәşqlәrini unutmaq mümkün deyil.
Truppanın bütün üzvlәri vә teatr işçilәri zalı ağzınacan
doldurmuşdu. Gözlәnilmәdәn Lübimov, Borovski, Dupak
vә onların tanımadığı daha bir nәfәr zala daxil oldular. Sәn
demә, namәlum adam Şostakoviç imiş, onun adı sәslәnәn
kimi, zalı alqış sәdaları bürüdü. Hamı fikirlәşdi ki, tamaşaya
musiqini mәşhur bәstәkarlar yazacaq. Zalda Şostakoviçin
uvertürası sәslәnәrkәn bu fikir daha da möhkәmlәndi.
Şostakoviç bu musiqini Kozintsevin sәhnәlәşdirdiyi, baş
rolda Smotkunovskinin oynadığı “Hamlet” tamaşası üçün
yazmışdı. Elә bu vaxt sıraların arasıyla sәhnәyә doğru
gedәn bir adam gördülәr. Bu yad adamın әzәmәtli görkәmi
vardı. O, sәhnәyә qalxıb, ingilis dilindә “Olum, ya ölüm”
monoloqunu söylәmәyә başladı. “Doğrudanmı xaricdәn
202 aktyor gәtiriblәr? – artistlәr pıçıldaşmağa başladılar, – bәlkә,
bu, hansısa föqәladә vәziyyәtlәrdәn sığortalanmaq üçündür?
Vısotski sәhnәyә çıxa bilmәsә vә ya nәsә başqa bir hadisә
olsa, sәhnәyә onu buraxacaqlar…” Müәmma, monoloq
bitәndәn sonra açıldı. Lübimov ifaçını tәqdim etdi. Bu,
hansısa filologiya elmlәri namizәdi, şekspirşünas A.Ankistin
tәlәbәsiymiş. Ankist Şekspirin “Xronika”sı әsasında teatr
üçün kompozisiya hazırlamışdı. Ancaq Mәdәniyyәt İdarәsi
kompozisiyanı “allüziya vә assosiasiyalar” sәbәbindәn
qadağan etmişdi. Odur ki, maestro bir müddәt teatrla küsülü
gәzdi. Bu cür qeyri-adi girişdәn sonra Lübimov birinci
tәrkibi sәhnәyә dәvәt etdi vә “Hamlet”in ilk mәşqlәrinә
start verildi. Mәşqi sonacan izlәdikdәn sonra Samoylov
arvadına zәng etmәk üçün truppa rәhbәrinin kabinetinә
yollandı. Burada artist Vyaçeslav Korolyovla rastlaşdı. Ko-
iki ürәk dostu – Vısotski vә Laert rolunun ifaçısı Zolotuxin
idi. İnsafәn, Zolotuxin özünü lәyaqәtli apardı: Samoylova
yaxınlaşıb, onu tәbrik etdi vә zarafatla dedi:
– Mısmırığını sallama.
“Hamlet”in ilk mәşqlәrini unutmaq mümkün deyil.
Truppanın bütün üzvlәri vә teatr işçilәri zalı ağzınacan
doldurmuşdu. Gözlәnilmәdәn Lübimov, Borovski, Dupak
vә onların tanımadığı daha bir nәfәr zala daxil oldular. Sәn
demә, namәlum adam Şostakoviç imiş, onun adı sәslәnәn
kimi, zalı alqış sәdaları bürüdü. Hamı fikirlәşdi ki, tamaşaya
musiqini mәşhur bәstәkarlar yazacaq. Zalda Şostakoviçin
uvertürası sәslәnәrkәn bu fikir daha da möhkәmlәndi.
Şostakoviç bu musiqini Kozintsevin sәhnәlәşdirdiyi, baş
rolda Smotkunovskinin oynadığı “Hamlet” tamaşası üçün
yazmışdı. Elә bu vaxt sıraların arasıyla sәhnәyә doğru
gedәn bir adam gördülәr. Bu yad adamın әzәmәtli görkәmi
vardı. O, sәhnәyә qalxıb, ingilis dilindә “Olum, ya ölüm”
monoloqunu söylәmәyә başladı. “Doğrudanmı xaricdәn
202 aktyor gәtiriblәr? – artistlәr pıçıldaşmağa başladılar, – bәlkә,
bu, hansısa föqәladә vәziyyәtlәrdәn sığortalanmaq üçündür?
Vısotski sәhnәyә çıxa bilmәsә vә ya nәsә başqa bir hadisә
olsa, sәhnәyә onu buraxacaqlar…” Müәmma, monoloq
bitәndәn sonra açıldı. Lübimov ifaçını tәqdim etdi. Bu,
hansısa filologiya elmlәri namizәdi, şekspirşünas A.Ankistin
tәlәbәsiymiş. Ankist Şekspirin “Xronika”sı әsasında teatr
üçün kompozisiya hazırlamışdı. Ancaq Mәdәniyyәt İdarәsi
kompozisiyanı “allüziya vә assosiasiyalar” sәbәbindәn
qadağan etmişdi. Odur ki, maestro bir müddәt teatrla küsülü
gәzdi. Bu cür qeyri-adi girişdәn sonra Lübimov birinci
tәrkibi sәhnәyә dәvәt etdi vә “Hamlet”in ilk mәşqlәrinә
start verildi. Mәşqi sonacan izlәdikdәn sonra Samoylov
arvadına zәng etmәk üçün truppa rәhbәrinin kabinetinә
yollandı. Burada artist Vyaçeslav Korolyovla rastlaşdı. Ko-
