Page 446 - "Yeni söz"
P. 446
nc yazarların ədəbiyyat almanaxı
– Daha onun adını yaz ora. Bu gün-sabah evləndirəsiyik. Vaxtı çatanda, o da
dəyişər... – aşağıdan-yuxarı.
– Bə sənin adın, qadası, adın illərdi burda yaşayır. Bu yerlərə baş çəkən tapılanda
Əsədin oğlu Səmədin ceyranlı evi deyib də itmiş küçələri tapırlar. Deyirsən, indi
bələdçilik eləməsin bu ceyranın? – yuxarıdan-aşağı.
– Yenə edər də, nə dəyişir ki?! İndi də deyərlər, Səmədin oğlu Əsədin ceyranlı evi.
Zad deyil, babam eləyib – aşağıdan-yuxarı.
Qamboy kişi bir ürəkdən güldü, gəl görəsən. Atam yenə aşağıdan-yuxarı:
– Qamboy kişi, istəyirəm illərlə Əsədin oğlu Səmədin ceyranlı evi daha Səmədin
oğlu Əsədin ceyranlı evi olsun də.
Gülüşünün axırı dərin bir aha dönən Qamboy kişinin, deyəsən, üzü qaraldı.
Qamboy kişi yuxarıdan-aşağı...
***
İki gündür evimizin kandarını qanun keşikçiləri qoruyur kimi görsənsə də, sual-
cavab olunmaqdan atam az qala qovacaq onları. Amma birtəhər dözüb yola verməyi
əmim məsləhət bildi ona. Necə olmasa, bizim həyətin “məhsuludur” bu “cinayət”.
Anam da dünəndən aylarla qapımızı döyməyən, indi ürəyi yandığından ah-uf edən
qonşularımıza hadisəni hər nağıl edəndə ağlayır. Deyir – balamın adını yazaceydi ora.
Səmədin oğlu Əsədin... – daha dalını deyə bilmir. Kövrəkdi anam...
***
Sabah qardaşım qıza baxmağa gedəcək. Hansı qıza? Keçən həftə Əhmədin toy
kasetinə baxanda xalamın qonşusunun qızını göstərdilər ona – o qıza. Deyir, əsilli-nəsilli
qızdı. Atası, anası da yaxşı adamdı. Bir də özündən kiçik bacısı var. Səkkizinci sinifdə
oxuyur. Qızın da vur-tut on yeddi yaşı var. Halal süd əmib. Doqquzuncu sinifdən çıxarıb
evdə oturdublar. Evcanlıdır. Yaxşı biş-düş bacarır. Qızın bir eybi var, o da eyibsizliyidir.
Anam deyir, bizə də beləsi lazımdı. Deyir, oğlum aydan arı, sudan durudur. Sabah
qardaşım qızla bir-iki kəlmə kəsməlidir. Yaxşı kəssə, bir həftəyə anam, xalam gedib
istəyəcəklər. Evimizə gəlin gələcək...
O gecə yazdığım məktub vardı ha, səhəri əl-üzümü yuyanda cırıb atdım.
Göndərməyə ürəyim gəlmədi. Üstəlik qardaşım da evlənir axı...
446
– Daha onun adını yaz ora. Bu gün-sabah evləndirəsiyik. Vaxtı çatanda, o da
dəyişər... – aşağıdan-yuxarı.
– Bə sənin adın, qadası, adın illərdi burda yaşayır. Bu yerlərə baş çəkən tapılanda
Əsədin oğlu Səmədin ceyranlı evi deyib də itmiş küçələri tapırlar. Deyirsən, indi
bələdçilik eləməsin bu ceyranın? – yuxarıdan-aşağı.
– Yenə edər də, nə dəyişir ki?! İndi də deyərlər, Səmədin oğlu Əsədin ceyranlı evi.
Zad deyil, babam eləyib – aşağıdan-yuxarı.
Qamboy kişi bir ürəkdən güldü, gəl görəsən. Atam yenə aşağıdan-yuxarı:
– Qamboy kişi, istəyirəm illərlə Əsədin oğlu Səmədin ceyranlı evi daha Səmədin
oğlu Əsədin ceyranlı evi olsun də.
Gülüşünün axırı dərin bir aha dönən Qamboy kişinin, deyəsən, üzü qaraldı.
Qamboy kişi yuxarıdan-aşağı...
***
İki gündür evimizin kandarını qanun keşikçiləri qoruyur kimi görsənsə də, sual-
cavab olunmaqdan atam az qala qovacaq onları. Amma birtəhər dözüb yola verməyi
əmim məsləhət bildi ona. Necə olmasa, bizim həyətin “məhsuludur” bu “cinayət”.
Anam da dünəndən aylarla qapımızı döyməyən, indi ürəyi yandığından ah-uf edən
qonşularımıza hadisəni hər nağıl edəndə ağlayır. Deyir – balamın adını yazaceydi ora.
Səmədin oğlu Əsədin... – daha dalını deyə bilmir. Kövrəkdi anam...
***
Sabah qardaşım qıza baxmağa gedəcək. Hansı qıza? Keçən həftə Əhmədin toy
kasetinə baxanda xalamın qonşusunun qızını göstərdilər ona – o qıza. Deyir, əsilli-nəsilli
qızdı. Atası, anası da yaxşı adamdı. Bir də özündən kiçik bacısı var. Səkkizinci sinifdə
oxuyur. Qızın da vur-tut on yeddi yaşı var. Halal süd əmib. Doqquzuncu sinifdən çıxarıb
evdə oturdublar. Evcanlıdır. Yaxşı biş-düş bacarır. Qızın bir eybi var, o da eyibsizliyidir.
Anam deyir, bizə də beləsi lazımdı. Deyir, oğlum aydan arı, sudan durudur. Sabah
qardaşım qızla bir-iki kəlmə kəsməlidir. Yaxşı kəssə, bir həftəyə anam, xalam gedib
istəyəcəklər. Evimizə gəlin gələcək...
O gecə yazdığım məktub vardı ha, səhəri əl-üzümü yuyanda cırıb atdım.
Göndərməyə ürəyim gəlmədi. Üstəlik qardaşım da evlənir axı...
446
