Page 352 - "Yeni söz"
P. 352
nc yazarların ədəbiyyat almanaxı
– O, sənin dostun, qardaşındır. Sənin ona olan sevgindən, hörmətindən belə
döyünür.
– Ola bilər...
– Böyüyəcəksən, keçəcək.
– O zaman tez böyümək istəyirəm. Çox tez. İncidir.
Atasının xəstəliklə əlbəyaxa olduğu bir dövrdə şəcərə ardıcıllığı Tuten xatuna keçir.
O, Amon Allahının şərəfinə Tuten xatundan Tutanhamona çevrilir. Taxta çıxmasından
iki il sonra isə Exnaton keşişlər tərəfindən bıçaqlanır.
Onun gözü qarşısında Exnatonun səltənətindən qalmış abidələr, izlər məhv olurdu.
Hər şey yerlə yeksan olurdu. Exnaton Misir tarixindən silinirdi.
Bəlkə də, Tutanhamon bu səltənətin sonuncu hökmdarı idi. Bəlkə də, tarix onun
atasını unudan kimi, bir gün Tutanhamonu da unudacaqdı? Şəninə ucaldılan abidələr
Exnatonun abidələri kimi yerlə yeksan olacaqdı? Kim bilir...
Amma belə olmur. Tale, qismət onu Misir tarixi üçün sona qədər qoruyub saxlayır.
Sərdabəsindən bir xuruş belə oğurlanmır, talanmır. Çünki qız doğulub kişi həyatı
yaşamağın ağırlığını çəkən zərif çiyinlər qarşısında bütün bəşəriyyət günahkar idi.
***
İndi, vaxtilə hamını öz cazibəsinə salmış Tutanhamon qoca kahinin qarşısında ölü
vəziyyətdə, cansız varlıq kimi uzanmışdı. Kahin beş gün ərzində qarşısında olan gənc,
baxımlı bir varlıqdan ancaq zövq almağı bacarırdı. Onun bədənini deşməyi, yaralamağı
fikrindən belə keçirmək istəmirdi. Kömək üçün gələnlərin hamısı geri göndərilmişdi.
Dininə, dövlətinə sadiq kahin yerdə qalan ömrünü susaraq keçirməli, qarşısındakı
on doqquz yaşlı gəncin həyat hekayəsini özü ilə birgə dəfn etməli idi. Amma necə?!.
Söz, sirr elə bir bıçaqdır ki, içəridən səni yaralayır. Qoca kahin bu böyüklükdə
ağırlığın öhdəsindən gələ bilmirdi. Ona görə sevimli nəvəsi Dadon onun daxilində
gizlənən sirrinin daşıyıcısı oldu. Dadon ona nəql olunan hekayələri mətnlərdə,
nəğmələrdə səsləndirirdi. Zərif Tutanhamonun həyat hekayəsi dodaqdan-dodağa
qonub yayılırdı. Bu ilahi nəğmələri dinləyən Misir xalqı həqiqətdə onların kimə aid
olduğundan xəbərsiz idi.
352
– O, sənin dostun, qardaşındır. Sənin ona olan sevgindən, hörmətindən belə
döyünür.
– Ola bilər...
– Böyüyəcəksən, keçəcək.
– O zaman tez böyümək istəyirəm. Çox tez. İncidir.
Atasının xəstəliklə əlbəyaxa olduğu bir dövrdə şəcərə ardıcıllığı Tuten xatuna keçir.
O, Amon Allahının şərəfinə Tuten xatundan Tutanhamona çevrilir. Taxta çıxmasından
iki il sonra isə Exnaton keşişlər tərəfindən bıçaqlanır.
Onun gözü qarşısında Exnatonun səltənətindən qalmış abidələr, izlər məhv olurdu.
Hər şey yerlə yeksan olurdu. Exnaton Misir tarixindən silinirdi.
Bəlkə də, Tutanhamon bu səltənətin sonuncu hökmdarı idi. Bəlkə də, tarix onun
atasını unudan kimi, bir gün Tutanhamonu da unudacaqdı? Şəninə ucaldılan abidələr
Exnatonun abidələri kimi yerlə yeksan olacaqdı? Kim bilir...
Amma belə olmur. Tale, qismət onu Misir tarixi üçün sona qədər qoruyub saxlayır.
Sərdabəsindən bir xuruş belə oğurlanmır, talanmır. Çünki qız doğulub kişi həyatı
yaşamağın ağırlığını çəkən zərif çiyinlər qarşısında bütün bəşəriyyət günahkar idi.
***
İndi, vaxtilə hamını öz cazibəsinə salmış Tutanhamon qoca kahinin qarşısında ölü
vəziyyətdə, cansız varlıq kimi uzanmışdı. Kahin beş gün ərzində qarşısında olan gənc,
baxımlı bir varlıqdan ancaq zövq almağı bacarırdı. Onun bədənini deşməyi, yaralamağı
fikrindən belə keçirmək istəmirdi. Kömək üçün gələnlərin hamısı geri göndərilmişdi.
Dininə, dövlətinə sadiq kahin yerdə qalan ömrünü susaraq keçirməli, qarşısındakı
on doqquz yaşlı gəncin həyat hekayəsini özü ilə birgə dəfn etməli idi. Amma necə?!.
Söz, sirr elə bir bıçaqdır ki, içəridən səni yaralayır. Qoca kahin bu böyüklükdə
ağırlığın öhdəsindən gələ bilmirdi. Ona görə sevimli nəvəsi Dadon onun daxilində
gizlənən sirrinin daşıyıcısı oldu. Dadon ona nəql olunan hekayələri mətnlərdə,
nəğmələrdə səsləndirirdi. Zərif Tutanhamonun həyat hekayəsi dodaqdan-dodağa
qonub yayılırdı. Bu ilahi nəğmələri dinləyən Misir xalqı həqiqətdə onların kimə aid
olduğundan xəbərsiz idi.
352
