Page 233 - Patriarxın payızı
P. 233

PATRİARXIN PAYIZI

          yerindәn qaban tәrpәnişinә bәnzәr dolama-dolaşıq, ağır
          hәrәkәtlәrlә – әvvәl dalını qaldırıb qabaq ayaqlarına
          dirәnәrәk, sonra başını dikәldib ayağa qalxdı. Belәcә, ağır
          qaban hәrәkәtiylә ayağa qalxandan sonra zabitә әmr verdi
          ki, әvvәla, itlәri onun pәncәrәlәri altın dan yığışdırıb hara
          istәyirlәr aparsınlar ki, sәslәrini eşitmәsin, amma
          öldürmәsinlәr, heyvanlar qocalıb gәbәrәnәcәn dövlәtin
          hesabına saxlanılsın; ikinci әmr bu oldu ki, Letisiya
          Nasarenonu vә uşağı hәmin o taleyüklü çәrşәnbә günü
          müşayiәt edәn günahkar әsgәrlәr azad edilsin; üçüncü
          әmr Maurisio vә Qumaro de Leon qardaşlarının tәcili
          surәtdә edam edilmәsi barәdә idi: özü dә hәrbi-sәhra
          mәhkәmәsinin qәrarındakı kimi güllәlәnmә ilә yox, dörd
          ata bağladılıb şaqqalanmaqla. De Leon qardaşları, әmrdә
          yazıldığı kimi – atlarla şaqqalandı, bәdәnlәrinin ayrı-ayrı
          hissәlәri nәhәng matәm sәltәnәtimizin ayrı-ayrı
          mәhәllәlәrindә gözә dәyәn yerlәrdәn asıldı ki, camaatın
          canına vәlvәlә salsın.
             “Yazıq uşaqlar…” – o, nәhәng fil ayaqlarını аrdıncа
          sürütlәyә-sürütlәyә ürәyindә deyirdi, sonra qәfildәn
          ehtiraslı bir sәslә öz-özünә: “Anam mәnim, Bendisyon
          Alvarado, mәnә kömәk elә, әlimdәn tut, apar! Mәnә bu
          günahsız qana görә qisas ala bilәcәk bir adam yetir!” –
          dеyә yalvarırdı. Belә bir adamı о, gecә-gündüz
          arzulayırdı... elә bir adamı ki, fitri güdmәk qabiliyyәti
          olsun. Bu adamı tәsәvvürünә dә gәtirmişdi… hәmin şәxsi
          о, gizli hәyәcanla rastına çıxan adamların arasında –
          onların gözlәrinin dәrinliklәrinә baş vura-vura tapmağa
          çalışır, әtrafındakılara diqqәt kәsilәrәk onu sәsinin
          hansısa fәrqli ahәngindәn tanımağа çаlışırdı; aradabir öz
          içini – qәlbinin sәsini dә dinlәyirdi, yaddaşının künc-
          bucağını eşәlәyә-eşәlәyә onu orаlаrda dа tapmaq ümidini
          üzmәk üzrәydi ki, hәmin adam gözlәri qarşısında
          gözlәnilmәdәn, öz ecazkar gözәlliyi ilә özü peyda oldu.
          “Bu mәnim gözlәrimin bu vaxta qәdәr gördüyü
          adamların әn bәnzәrsizi idi, anacan!”                   233
             Bu аdаm keçmiş zadәganlar sayağı geyinmişdi
          әynindә ilgәklәrinә qardeniyalar taxılmış Henri Poul frakı
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238