Page 143 - "Dünya yuxutək əriyir..."
P. 143
la Əliyeva Dünya yuxutək əriyir...
Ümid
Ümid – uşaqlıq vәrdişimizdi,
Mavi gözlәriylә sığınar bizә.
Elә ki, qәlbimiz qәmdәn әzilәr,
Biz dә sığınarıq ümidimizә.
“Ümid yoxdu...” – deyәn öz dediyinә
Tam axıra qәdәr inanmaz özü.
Onsuz ayaqyalın, hәm dә çılpağıq,
Bozdu hәsrәtin dә, qәmin dә üzü.
Nә sağa, nә sola yol yoxdu onsuz,
Onsuz qorxunc olur hәr yarpaq, hәr kol.
Ümid sәninlәdi bil ki, hәmişә,
İstәr sәn igid ol, istәr qorxaq ol.
Gәl sәninlә bölüm öz ümidimi,
Ümid göz yaşını güntәk qurudar.
Hәr şey әvvәlkitәk qalsa da, yenә
Yalanlar ümidlә min rәngә çalar.
Bağışla sәn mәni, hәr şeyә görә,
Ayrı bir yol da var – bağışlamamaq.
Sanki unutmuşuq… heç nә olmayıb,
Ümid yara olar, bağlayar qaysaq.
Bağışla sәn mәni, hәr şeyә görә…
Bәlkә, nәlәrsә dә bağışlanılmır.
Əgәr saxta olsa sәadәt yenә,
Qaçıb tez ümidi kömәyә çağır.
Ümid
Ümid – uşaqlıq vәrdişimizdi,
Mavi gözlәriylә sığınar bizә.
Elә ki, qәlbimiz qәmdәn әzilәr,
Biz dә sığınarıq ümidimizә.
“Ümid yoxdu...” – deyәn öz dediyinә
Tam axıra qәdәr inanmaz özü.
Onsuz ayaqyalın, hәm dә çılpağıq,
Bozdu hәsrәtin dә, qәmin dә üzü.
Nә sağa, nә sola yol yoxdu onsuz,
Onsuz qorxunc olur hәr yarpaq, hәr kol.
Ümid sәninlәdi bil ki, hәmişә,
İstәr sәn igid ol, istәr qorxaq ol.
Gәl sәninlә bölüm öz ümidimi,
Ümid göz yaşını güntәk qurudar.
Hәr şey әvvәlkitәk qalsa da, yenә
Yalanlar ümidlә min rәngә çalar.
Bağışla sәn mәni, hәr şeyә görә,
Ayrı bir yol da var – bağışlamamaq.
Sanki unutmuşuq… heç nә olmayıb,
Ümid yara olar, bağlayar qaysaq.
Bağışla sәn mәni, hәr şeyә görә…
Bәlkә, nәlәrsә dә bağışlanılmır.
Əgәr saxta olsa sәadәt yenә,
Qaçıb tez ümidi kömәyә çağır.
