Page 122 - "Dünya yuxutək əriyir..."

Şeirlər

Xudbinlik

Xudbinlik, külәkdәn sәsli-küylüsәn,
Dağlardan ucasan, dәryadan gensәn.
Bu boş tәkәbbürün sәbәbi nәdi?
Sәnә layiq olan söz varmı, görәn?
Xudbinlik, hardandı bu iddialar?
Düşünürsәn, sәndәn üstün varmı dünyada?
Şübhәlәr nә qәdәr iztirab verir,
İnsan öz-özünә vurğun olanda.
Xudbinlik, yenә cığallıq edirsәn,
Hamının ovqatı korlanır axı?!
Buna sәbәb nәdi, söylә, bir bilәk,
Kim dәyib xәtrinә günün bu çağı?
Xudbinlik, canlara soxulsan da, bil,
Hәr kәs yaxın qoymaz sәni özünә.
O sәnsәn – uçruma düşmәkdәn әvvәl,
Hey qalxmaq istәrsәn göyün üzünә.

122 / 123