Page 303 - book-online

Àòàìûí äîñòëàðû

indәn sonra atasız qalmamalarını” Tanrıdan dilәyәn
titrәk duaları qulağıma çatır.

Yatağımdan çıxıb özümü anamın qolları arasına
atıram. Onda atamsız keçirdiyimiz ilk bayram gününün
sәhәri idi.

Bәkirağa bölüyünә gedib-gәldiyimiz zamanlardan
hafizәmdә qalan başqa bir sәhәr vә başqa bir çöhrә dә
var.

Böyük otaqda, atamın çarpayısının yanındakı çarpa-
yıda kimsә xәstә yatırdı. Zәif, incә üzü, yuvarlaq, qara
saqqalı vardı.

Atam bizi bu adamla tanış elәdiyi ilk gün “Kamal1,
bunlar da mәnim oğullarımdır” – demişdi.

Rahat, yumşaq bir әl üzümüzü oxşamışdı.
Bir gün sәhәr Bәkirağa bölüyünә gedәndә anam bizi
hәmişәki yoldan, yәni Hәrbiyyә Nazirliyinin alaqapı-
sından keçirmәdi. Şahzadә Cәmil küçәsi ilә Süleymaniy-
yәyә getdik, orada arxa qapıdan meydan kimi bir yerә
girdik.
Atamgilin saxlandığı otaqda qәribә vә әzici sükut
hökm sürürdü. Mәhbuslar iki bir-üç bir dayanmışdılar,
öz aralarında astadan danışırdılar.
Atam yatağında oturub nә isә yazırdı. Böyük qarda-
şımla mәni görәndә uzun-uzadı, diqqәtlә üzümüzә
baxdı. Sonra “Haydı, gedәk” – dedi. Anam qadınlara
ayrılan kiçik görüş otağında bizi gözlәyirdi.
Otaqdan çıxanda Kamal bәyin yatağının heç açıl-
madığını gördüm.

1 Kamal bəy (?-1919) – Osmanlı bürokratı, Yozqatın Boğazlıyan ilçəsinin
qaimməqamı. Kürd Mustafa Paşa məhkəməsinin qərarı ilə ermənilərlə qeyri-insani
davranışına görə İstanbulun Bəyazid meydanında xalqın gözü qarşısında dar
ağacından asılmışdı. TBMM hökuməti özünün 14 oktyabr 1922-ci il tarixli qərarı
ilə Kamal bəyi “milli şəhid” elan etmişdi.

303