Page 21 - antologiya

id Ziya Uşaqlıgil

Әlindәki vedrәlәrin suyunu çalxalaya-çalxalaya
gedәndәn sonra düşünürdüm: “Türk oğlu daim mübarizә
aparmış, bu yolda özünü dağa-daşa çırpmış, bәzәn yıxılsa
da, sınmamış, әyilmәmiş, bir ağaca belә olsa, sığına bilmiş
insandı. O, öz hekayәtini altı әsrdi ki, Yәmәn çöllәrindәn
Alban daşlarına, Әcәm ellәrindәn Girit sularına qәdәr
qumlara, torpaqlara, dәnizlәrә tökdüyü qanıyla yazıb. Bu
qanla yazılmış qәsidәnin hәr sәtrindә insanlıq uğrunda
fәdakarlığın işığı var. Türk oğlu sanki öz böyüklüyündәn
xәbәrsiz, içmәli su axtara-axtara diyar-diyar gәzib. Gör
nә qәdәr böyükdü ki, bәlkә dә, sabah mәnim yolumda qanı
axacaq bu adam ona quyumun suyundan verdiyim üçün
mәndәn halallıq istәyirdi.

21