Page 20 - antologiya

Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası

Bir әsgәr әlindә iki boş vedrә әtrafa baxa-baxa
keçirdi. Deyәsәn, su axtarırdı. Hiss olunurdu ki, qapısıaçıq
hәyәtlәrә girmәdәn, xeyli vaxtdı, küçәlәri dolaşır. Bizim
evin dә açıq qapısının ağzında dayanmadı, hәtta içәri dә
boylanmadı. Pәncәrini açaraq sәslәdim, utancaq-utancaq
baxdı.

Otuz beş yaşı olardı. Simasından görünürdü ki, otuz
beş ildә hәr cür mәşәqqәt görüb. Üst-başı palçıqlı olsa da,
sifәtindәn әlicәnablıq yağırdı, hәr çәtinliyә mәrdliklә sinә
gәrәn türk oğluydu. Hәyәtә düşdüm, üz-üzә gәlәndә nә
istәdiyini, nә deyәcәyini gözlәsәm dә, sәsini çıxarmadı.
Soruşdum:

– Nә lazımdı, qardaş?
– İçmәli su axtarırdım, – dedi.
Başını aşağı salaraq elә baxırdı ki, elә bil hәrәkәt-
lәriylә: “Zәhmәt vermәk istәmirәm”, – deyirdi. Yanıma
20 salıb quyunun başına apardım. Vedrәyә bir az su töküb
çalxalayandan sonra hәmin suyla o biri vedrәni dә yuyaraq
quyuya salladı. Mәn suyu çәkmәyә başladım. Birinci
vedrә dolandan sonra onu fikirdәn ayırmaq üçün:
– Yoruldum, qardaş, o birini dә sәn çәk! – dedim.
Tәlәsik vedrәni kәnara qoyub o birini salladı.
– Hardansan, qardaş? – Soruşdum.
Uzaq ellәrin hәsrәtiylә:
– Çox uzaqdan! – Deyәrәk, vedrәlәrin qulplarından
yapışdı.
– Hara aparacaqlar?
Başını yellәyәrәk:
– Bilmirәm, – dedi.
Vedrәlәri qaldırıb yaş qumun üstündә yerimәyә
başladı; azacıq axsayırdı.Bağçanın qapısına qәdәr birgә
getdik, qapıya çatanda dayanıb mәdәni şәkildә minnәt-
darlığını bildirdi:
– Әfәndi, haqqını halal elә.