Page 168 - antologiya

Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası

lәrin melodiyası idi... Yeni bir siqaret yandırdığımı sezdim.

Yuxu mәni masa arxasında oturan vaxt yaxalaya bilmәzdi

ki... Hәm dә işıq belә gur yanan zaman yuxulamazdım.

Allahı xatırladım ki, mәnә yuxu versin.

Yatmasam, çox pis olardı. Tez yatmalı idim. Bunun

üçün әn әlverişli şәraiti vә vәziyyәti yaratmaq zәruri idi.

Mәdәmi nәzәrә alıb sol böyrüm üstә uzanmış, hәyәcanımı

dәf etmәk üçün yeni mövzu axtarmağa başlamışdım. Az

sonra sol tәrәfimdә dә ürәyimin olduğunu xatırlayıb sağ

böyrüm üstә çevrildim. Bәdәnim belә daha rahat idi.

Amma sanki beynimdә nәsә çatışmırdı. Başım eynәyini

unutmuş, biri uzağı, digәri yaxını pis görәn bir cüt göz

kimi xәcalәt vә qorxu içindә vurnuxurdu. Bu, mәnim

beynim idi.

Beynim dә öz-özünü mәcbur etdi vә sәbәbi tapdı: sol

böyrüm üstә uzananda gözlәrimin qarşısından keçәn lent

168 qırıldı. Yapışdırdım. Film tәbiәt mәnzәrәsi haqqında idi vә
bu, hәmişә mәnә rahatlıq gәtirirdi. Yuxunun qızıldan

qiymәtli olduğu әsgәrlik günlәrindә onun sayәsindә çox

gözәl nәticәlәr әldә etmişdim. İmkan tapan kimi, on

dәqiqәliyә dә olsa, yatırdım. Yer tapıb uzanır, doğulduğum

qәsәbәni, hәmin qәsәbәdәki nәhәng çinarlarla örtülü

tәpәni yadıma salırdım, belәliklә, әsәblәrim sakitlәşir,

rahat vә qayğısız halda yuxuya gedirdim.

Bu, qanuna çevrilmişdi. Çünki hәr dәfә eyni nәticәni

verirdi. Amma, bax, indi iflasa uğrayır, kömәk etmirdi.

Әvvәllәr nә olur-olsun, yerlәr barәdә düşünmәk

kifayәt edirdi. İndi dә uşaqlığımın o qәsәbәsindә olmaq

istәyir, başqa şeyi yox, ancaq vә ancaq bunu arzulayırdım.

Belә vәziyyәtdә mәni bürüyәn bu әclaf hәsrәti

qoparıb atmaqdan başqa, çarә yox idi. Mәn dә bu cür

etdim. Etmәyinә etdim, amma yuxu hәlә dә mәndәn çox

uzaqda qalmışdı, hәtta ondan xәbәr-әtәr belә yox idi. O

yuxu ehtimalı qәzәb, küskünlük, әsәb, işvә-naz, diksinmә,

ümidlәr, ümidsizliklәr, sevgilәr vә iztirablar tozanağı